Dinozorların sesleri nelerdir?

Yeni nesil dinozor tabanlı gişe rekorları kıran filmlerde, bazı yıldız yaratıklar daha çok bir kuşa ve biraz daha az kükreyen bir aslana benzeyebilir.

En azından bu, yeni araştırmalarla ortaya çıkan bir olasılık. bu ay yayınlandıdinozorların şarkı söylemesi hakkında gerçekten çok az şey anlaşılsa da.

Ancak bir araştırma ekibi, soyu tükenmiş canlıların bir dinozorun bilinen ilk fosilleşmiş gırtlağından çıkarabileceği sesler hakkında ipuçları çıkardı. Kuşlarla yakından ilgili olmayan bir grup zırhlı bitki yiyici olan bir ankylosaur’dan geliyor. Bu bodur, dikenli dinozor (Pinacosaurus grangeri) 2005 yılında Moğolistan’da keşfedildi.

Japonya’daki Fukushima Müzesi’nden bir paleontolog olan Junkie Yoshida, keşfin şaşırtıcı olduğunu çünkü genellikle kıkırdaktan yapılan ancak bazı hayvanlarda kemikli olabilen gırtlak da dahil olmak üzere seslendirme ile ilgili vücut bölümlerinin iyi adaylar olarak görülmediğini söyledi. Fosil olarak korunmak için. (Bazı hayvanlarda gırtlak, trakeanın tepesine yakın bir yerde bulunur ve ses tellerini içerir.)

Dr. Yoshida’nın ekibi, bir dinozorun söylediklerini türetmeye çalışmak için, kuşlar ve dinozorun en yakın akrabası olan timsahlar da dahil olmak üzere bu Kretase canlılarının evrimsel akrabalarına da baktı.

Kanada, Victoria’daki Royal BC Müzesi’nden bir paleontolog olan ve yeni çalışmaya dahil olmayan Victoria Arbour, “Bekleyebileceğimiz ses aralığını bir nevi parantez içine alıyorlar” dedi.

Timsahın vokal repertuarı, derin bir tıkırtı ve tıslama içerir. “Dinozorların timsah benzeri sesler çıkardığını varsaymak tamamen güvenlidir” dedi. “İşte çalışacakları temel anatomi bu. Kuşlar daha sonra, boğazlarından çıkan sesleri daha incelikli bir şekilde değiştirebilecekleri bu ek ses üretme yollarını geliştirdiler.”

Kuşlar ve sürüngenler, bronşları ve akciğerleri çevreleyen organları kullanarak çok farklı ses çıkarma yöntemlerine sahiptir. Timsahın soyu tükenmiş ve yaşayan akrabalarında gırtlak ses üretir. Kuşların ses üretmek için ciğerlerinin yakınında bulunan sirenks adı verilen farklı bir organı vardır. Ayrıca, bu sesleri değiştirmek için ağızlarının yakınında bulunan başka bir organları vardır, bu da bazı kuşların ayrıntılı şarkılar oluşturmasına olanak tanır.

Yoshida ve meslektaşları, gırtlağın hava yolunu açma ve şeklini değiştirme ile ilgili kasları destekleyecek iki bölümünün büyüklüğünü ölçtüler. Ankylosaur’da her iki parça da kemikti. Ekip, orantılarını timsahlar, kertenkeleler ve kaplumbağalar da dahil olmak üzere düzinelerce kuş ve sürüngenin boğazıyla karşılaştırdı.

Ankylosaurus’un gırtlağının tabanını oluşturan parçalardan birinin diğer hayvanlara göre oldukça büyük olduğunu söyleyen Dr. Nispeten uzun bir çift kemik olan gırtlağın diğer kısmının, sesleri modüle etmek için trakeanın şekil değiştirmesine izin verebileceğini ekledi. Bu, ankylosaurlara izin vermiş olabilir. Kuşlara benzer şekilde telaffuz etmekaraştırmacılar yakın zamanda Communications Biology dergisinde bildirdiler.

Dr. Arbor, insanların kuş gibi ses çıkarmanın bu dinozorların çayır tatlısı gibi cıvıldadığı anlamına geldiğini varsayabileceklerini söyledi. Belki bu doğru değil, ama “Muhtemelen Ankylosaurus’a aksi takdirde kredi vereceğimizden daha geniş bir ses yelpazesine sahiplerdi” dedi.

Yoshida, “Cıvıl cıvıl ve cıvıl cıvıl sesler çıkarma ihtimalleri hâlâ var” dedi. Ancak dinozorların yapmış olabileceği belirli sesleri anlamak için henüz çok erken olduğu konusunda uyardı. Bir kuş türünün bile çok çeşitli sesler çıkardığını ve ağız ve burundan belki sirenks tüpüne kadar başka organların da rol oynadığını söyledi.

Çalışmanın bir parçası olmayan Austin’deki Teksas Üniversitesi paleontolog Julia Clarke, analizi ilginç buldu. Ancak Ankylosaurus’ta gırtlak parçalarının ve diğer bitişik kemiklerin düzenlenme şeklinin kuşlarınkine benzemediğini söyledi.

“Sadece pterosaurlarda kuşların durumuna benzer bir şey görüyoruz” dedi.

Clark, ekibin analiz ettiği yapıların Ankylosaurus’un sesleri değiştirmesine nasıl izin vereceğinin net olmadığını söyledi. Boğaz kuşları bunun için kullanılmaz. Çağrılarını modüle etmek için yukarı veya aşağı hareket eden gırtlak sepeti adı verilen bir organları vardır. Gırtlak tüm tetrapodlarda görülür – dört uzuvlu yaratıkların soyundan gelen kuşlar, sürüngenler ve memeliler gibi hayvanları içeren bir grup. Makalede açıklanan anatomi, ses çıkarsa da duymasa da farklı hayvanlar için değişir. “Bu farkın herhangi birinin ne anlama geldiğini bilmiyoruz” dedi.

Gırtlağın incelenen bölümlerinin muhtemelen yiyecekleri hava yolundan uzak tutmakla daha çok ilgisi olduğunu çünkü açılıp kapanmasına yardımcı olduklarını söyledi. Ve bu Ankilozor’daki ilgili yapıların düzeni, Dr. Clarke’ın incelediği ve literatürde yer alan diğer birçok dinozordan çok farklı görünüyor.

Diğer dinozorlar kuş gibi görünebilir mi? Belki. Dr Clarke ve meslektaşları fosilleşmiş bir sirenks buldular… Yaklaşık 67 milyon yıl önce yaşlı bir kuşta. Bu, dinozorların nesli tükenmeden önce olduğu için, bazı dinozorların onlara sahip olma olasılığını artırıyor. Ancak şimdiye kadar hiç kimse, kuş olmayan bir dinozorda fosilleşmiş bir sirenks bulamadı.

Yeni çalışmada gırtlağın bu kısımlarının, dinozorlar arasında genelleştirilebilecek bir şeyden ziyade muhtemelen bu ankilozorun benzersiz özellikleriyle bir ilgisi olduğunu söyledi. “Dinozor seslendirmesinin evrimi hakkında hala birçok soru var.”

Clark, “Ankilozorlar tuhaftır,” dedi. “Ana mesaj bu.”