Dijital Sanatçı Rafik Anadol: Sanat için iş bulma zamanı

En eski hatıranız nedir?
Türkiye’nin Ege yakasındaki yazlık evimize aile ziyaretleri. Su her zaman akış halindedir; Bu da ona inanılmaz bir hayat getiriyor. Türkiye’nin güzel sahil şeridinin coğrafyasıyla karıştırdığınızda adeta bir cennet.

Öğretmenin kimdi ya da hâlâ öyle mi?
Ailemin yüzde 80’inin profesör veya öğretmen olduğunu düşünüyorum. Bununla büyüdüğüm için çok minnettarım. UC kılavuzları, örneğin [artists] Christian Muller ve Casey Reese bana kodlamayı öğretti. Bir bilgisayarı nasıl programlayacağımı biliyordum ama beceri setim zaten UCLA’daydı. ve sürükleyici ortamların öncüsü Jennifer Steenkamp. Hepsi kamusal sanatın öncüleridir. Onlar benim devlerim.

Takım elbiseleriniz nasıl görünüyor?
Pandemiden önce spor salonuna çok gider ve iyileşirdim. Ama şimdi günde yaklaşık 18 saat çalışıyorum. Bu röportajdan sadece üç saat önce uyumuştum: Sabah dörde kadar stüdyodaydım.

Bize sevdiğiniz bir hayvandan bahsedin.
İlk bilgisayarımı sekiz yaşında aldım. Muhteşemdi. İstediğim ikinci hediye bir köpekti ve evimize sevimli bir İspanyol geldi. Herkesin ona farklı bir adı vardı: Renginden dolayı ona Türkçe kahve anlamına gelen Kahve adını verdim.

Hayatınızı daha çok tanımlayan risk mi yoksa tedbir mi?
Yüzde yüz risk. Risk, heyecan ve neşe getirir. Riskler başarısızlıklara yol açar, ancak bu başarısızlıklar büyüyebilir ve muhteşem hale gelebilir. Dikkat başarısızlığa yol açmaz ve bu çok sıkıcı bir hayattır.

Başkalarında en sinir bozucu bulduğunuz özellik nedir?

Olumsuzluk yaratan ve çözüm sunmayan insanları sevmiyorum. Herkesin Polyana gibi olması gerektiğini söylemeye çalışmıyorum ama etrafımı etki yaratan iyimserlerle çevreliyorum.

Kendinizde en sinir bozucu bulduğunuz özellik nedir?
Benim için paylaşmak mutluluktur, mutluluk paylaşmaktır. İnsanların buna gücenebileceğini bilmiyordum. Ama taklitçiler fikirlerinizi alır. İlginç bir problem ama çözmek istemediğim bir problem, yoksa paylaşamam.

Seni ne tahrik ediyor?
Gelecek benim motivasyonum. İnsanlığın nasıl ilerlediği konusunda ilham ve heyecan duyuyorum. Ekibim, izleyicilerimiz ve gelecek, hayal ettiğim ve yenilik yaptığım üçgendir. İçinde olmak için güzel bir alan.

Ahirete inanıyor musun?
evet. Büyük gelişmelerden sonra. Genç nesiller büyük ölçüde algoritmaların, verilerin, yazılımların ve sistemlerin içine doğdukça, etrafımızdaki verilerin kimliğimiz haline gelmesi giderek daha fazla inanılır hale geliyor. Sanırım Apocalypse artık bir bilim kurgu filmi olmayacak.

Hangisi daha şaşırtıcı, ıstırabın varlığı mı yoksa sık sık yokluğu mu?
Şu an yaptığımız iş tamamen güzellik ve güzellik üzerine ama bence artık ona bir iş bulmamızın zamanı geldi; Anksiyete, depresyon, Alzheimer ve bunama üzerinde çalışın. İnsanlığa faydalı olmak için derin bir arzumuz var.

En sevdiğin nehrin adı.
Los Angeles Nehri. Yanında çalışıyoruz. Kahramanlarımdan biri, Frank Gehry, yeni bir köprü inşa ediyor. Nehirde hayat var, hayvanları duyabiliyorsunuz. Bir molaya, pikniğe ihtiyacınız olduğunda veya düşündüğünüzde güzel bir kaçamak.

Farklı olarak ne yapardınız?
Sinemada daha aktif olurdum. Bizim yaptığımız da benzer bir konsept. Gerçek görünen bir şey yapıyoruz, ama değil. İlham veren bir ortamdır.