Deprem sonrası oynayan takım: “Futbolla kendimizi iyileştiriyoruz”

Cumartesi günü İstanbul’da oynanacak Şampiyonlar Ligi finali öncesi… atletAdam Leventhal, Şubat depreminin bu ülke, halkı ve futbol kulüpleri üzerindeki etkisini inceleyen bir dizi rapor için Türkiye’yi ziyaret ediyor.

6 Şubat Pazartesi günü saat 04.17’de Türkiye’nin güneydoğusunda iki yıkıcı depremin ilki meydana geldi.

Akdeniz’in güney kıyısındaki İskenderun kentinde 3. Lig İskenderunspor’un futbolcuları, antrenman sahasında iki katlı bir binada kalıyordu. Yolun karşı tarafında ise yataklı otobüslerinin bulunduğu 7 katlı bina çöktü.

Savunma oyuncusu Onur Ural, “Çığlık atmaya, arkadaşlarımızın isimlerini haykırmaya ve yaşam belirtisi beklemeye başladık” diyor. “Hiçbir şey kalmamıştı, bu yüzden kazmaya başladık.”

Sabah 7 civarında güneş doğarken ekip insanları dışarı çıkarmaya başladı. Kulüp doktoru ve yerel bir doktor tarafından tedavi edildikleri eğitim alanına götürüldüler. Ambulanslar yaralıları hastaneye götürdü ve daha sonra daha fazla kişinin yardımına koşmak için geri döndü.

Ardından birisi fiziksel performans antrenörü İbrahim Halil Ölmez’in sesini duydu.

Ural, “Onu duyabiliyorduk,” diyor, “ancak binanın büyük bir kısmı etrafına ve üzerine çökmüştü, sadece ellerini görebiliyorduk. Onunla dört beş saat konuşmaya devam ettik. Ayrıca başka sesler de duyduk. yardımcı olmaya çalıştık.”

Yakınlarda konuşlanmış askeri birlikler ağır hizmet araçları sağladı ve depremden yaklaşık sekiz saat sonra Ural ve meslektaşları Olmes’i enkazdan kurtarmayı başardılar.

Ural, “Ciddi kafa yaralanmaları olduğunu gördük, ancak anlayışlıydı” diyor. “Biz onunla konuştuk, o da bizimle konuştu.”

Olms, askeri bir araçla hastaneye kaldırıldı ancak yaklaşık 12 saat sonra Ural ve ekip arkadaşları, 38 yaşındaki oyuncunun aldığı yaralara yenik düştüğünü duydu.

Ayrıca kulübün karizmatik kaleci antrenörü, Galatasaray da dahil olmak üzere birçok Türk kulübünde antrenörlük yapmış eski bir oyuncu olan Uğur Kurt da yorum yaptı. Ona ulaşamadılar ve 52 yaşındaki kişinin cesedi, felaketten altı gün sonrasına kadar enkazdan çıkarılamadı. Cenazesi 13 Şubat’ta düzenlendi.

İskenderunspor’un depremden önce dört günde iki maçı vardı ve herkes Pazar akşamı şehirde kalıp ertesi sabah antrenman yapıp Çarşamba günkü bir sonraki maçına gitmek için yola çıktı.

Kurtarma çalışmalarına katılan kulüp başkanı Hakan Polat, “Kimsenin tatil günü yoktu. Olsaydı şehirde olmayabilirdi. Bu yüzden İskenderun’da hep birlikteydik” diyor. Sabah birçok ceset gördük. Bu travmayı işlemek çok zor.”

Kulübün kayıpları, çöken binada ölenleri aştı. 17 yaşındaki akademi oyuncusu Burak Doraltı, annesi ve babasıyla birlikte evlerinde yaşamını yitirdi. Basın görevlisi binadan kaçtı ama kardeşini kurtarmaya çalışırken öldü.

Sol bek Ahmet Devret şanslıydı. İskenderunspor’dan Kemal İslamoğlu, “Deprem başladığında eşiyle yataktaydı, bu yüzden hemen çocuklarıyla birlikte başka bir odaya atladılar” diyor. Ahmed ailesini tamamen kaptı ve deprem devam ederken içinde bulundukları yatak odasının zemini düşerek çöktü. Böyle bir şeyi açıklamanın imkansız olduğunu düşünüyor.”

İskenderunspor, Hatay’ın depremlerden en çok etkilenen 15 ilçesinden biri olan kentte kalmayı güvensiz buldu. 24 saat içinde batıya doğru kıyıdan ve merkez üssünden uzağa Adana’ya gittiler. Ural, “Artçı sarsıntılar devam etti, bu yüzden oynayıp oynamayacağımızı bilmeden ayrıldık, (ama) o sırada bunu düşünmedik” diyor.

Türk hükümeti etkilenen bölgede olağanüstü hal ilan etti ve Futbol Federasyonu ligi askıya aldı. Etkilenen kulüplere durdurma seçeneği verildi. Ancak İskenderunspor ısrar etti.

Polat, “Şehirde devam etmek zorundaydık. Birçok genç oyuncu bana gelip oynamak istediğini söyledi” diyor. “Kasaplar, avukatlar gibi birçok işte çalışan insanlar hâlâ çalışıyordu ve biz de işimizi yapmak zorunda hissettik. Oynadığımız için çok gururluyum.”

Lige üç hafta ara verildi ve İskenderunspor, Türkiye Futbol Federasyonu (TFF) ve Spor Bakanlığı’nın genel merkezlerini kullanmalarına izin vermesinin ardından Adana üzerinden kuzeybatıya 90 dakikalık bir yolculukla İstanbul’a taşındı.

Polat, “Şehrimizde oynamak imkansızdı ve belki gelecek yıl da (olacak), bu yüzden buraya gelmeye karar verdik” diyor. “Şehrimize dönersek şokun geri döneceğinden eminim. O yüzden şimdilik uzak duracağız. Komşularımız eğitim alanımızı kullanıyor – personelimizin çoğu yakınlarını kaybetti ve birçoğunun ailesi de burada. şimdi çadırlarda yaşıyor.”

Futbola ara verildiği sırada Polat’a A Milli Takım eski teknik direktör yardımcısı Levent Şahin’den telefon geldi. İskenderunspor depremden bir hafta önce teknik direktör Nadim Yiğit ile yollarını ayırdı ve Şahin yardım etmek istedi.

“Ben bölgenin yerlisiyim” diyor Shaheen, “İskenderiye’de doğup büyüdüm ve 1990’larda ben de bir oyuncuydum.” Bu yüzden hiç tereddüt etmeden patronu aradım ve ona tek bir kuralım olduğunu söyledim: Para almak istemiyorum. Tek şart bu.”

Teklifi kabul edildi ve Shaheen yeni oyuncularıyla tanıştı.

Shaheen, “Fark ettiğim en önemli şey, deprem gece yarısı meydana geldiği için birçok oyuncunun uyuyamamasıydı” dedi. “Onları gerçekten çok etkiledi. Başları eğik, konuşmuyorlardı ve çok yorgunlardı. Sanki 2 yıllık bir aradan yeni çıkmış gibiydiler.”

Bilinmeyene doğru bir adımdı. İşin futbol tarafını halledebileceğimi biliyordum ama akıl sağlığı konusunda yardıma ihtiyacımız vardı.”

Şahin, yardım için spor psikoloğu İslamoğlu’nu getirdi ve kaderin yeni teknik direktör ile takımı birbirine yaklaştıracak bir cilvesi olduğunu öğrendi.

Shaheen, “Kuzenlerimden dördü, hayatını kaybeden koçlarımızla aynı apartmanda yaşıyordu” diyor. “Oyuncular, kim olduklarını bilmeden ikisini binadan kurtardı.”

Şahin’in kuzenleri Ferid ve Tyvek Güler, faciadan 9 saat sonra İskenderunlu futbolcular tarafından enkazdan çıkarılarak kurtarıldı. Ancak kuzenler Nuran ve Muhammed Arıkan da bağışlanmadı.

Shaheen, “Bu inanılmaz bir bağ ve bunu hiçbir şey beklemeden, benimle olan ilişkilerini bilmeden yaptılar” diyor. “Kalplerinin ne kadar büyük olduğunu gösteriyor ve onlar üzerinde büyük bir yansıma ve aramızda bir bağ. Her kimse, onları kurtarmaya çalışacaklardı.”

“Onları olabildiğince derinden insan olarak tanımak istedim ve çok geçmeden hep birlikte ortak bir zorluktan geçiyorduk. Hemen karşılık verdiler ve biz de işi başka bir düzeye taşıdık. Şoktan sonra yeniden bir futbol takımıydık.”

İskenderunspor, oyunun yeniden başlamasının ardından çıktığı ilk 15 maçın 11’ini kazandı. Felaketten sonra Adıyaman ve Diyarbakırspor’un futbolu bırakma kararı almasıyla ikisi 3-0 kazanıldı. Diğer yedi takım da aynı şeyi yaptı. Christian Atsu’nun da aralarında bulunduğu yedi üyesini kaybeden Hatayspor ve Gaziantep, sezonlarını iptal eden iki birinci lig takımı oldu.

İskenderun’un 200 kilometre (130 mil) doğusundaki Gaziantep’te bulunan Turkey International’ın eski spor direktörü Adnan Erkan, “Deprem olduğunda antrenman sahasında uyuyordum” dedi. atlet. “Şehirde insanlar büyük bir psikolojik travma yaşadı ve atmosfer futbol oynamaya uygun değildi.”

Gaziantep’ten 11 oyuncu oynamak istemediğini belirtmiş ve bunun bir de ekonomik faktörü var.

Erkan, “Hedefimiz ligde kalmak, bu nedenle hükümet ve TFF oynamayı bırakma seçeneği sunduğunda, bize gelecek sezon Süper Lig’de oynama hakkı verdi” diye açıklıyor Erkan. “Diğer kulüpler ödünç verdiğimiz oyunculara ödeme yaptığında 3 milyon € (2,6 milyon £; 3,2 milyon $) tasarruf ettik.”

Adana’da aynı stadı paylaşan iki kulübün şehri farklı tercihlerde bulundu: Süper Lig ekiplerinden Adana Demirspor devam ederken, 2. lig ekiplerinden Adanaspor da durma seçeneğini değerlendirdi.

Adana Demirspor Başkanı Murat Sancak, “(Adanaspor) hakkında konuşmak bana düşmez ve kararlarına saygı duyuyoruz ama iyi gidiyorduk. Tabloda yedinci sıradaydık, bu yüzden devam etmek istedik” diyor. Belki dursaydık para biriktirebilirdik ama devam etmek istiyorduk. Farklı bölgelerdeki hayranlarımıza da geri vermek istedik. Ayrıca insanların iyileşmesine yardımcı olmak istiyoruz ve futbol bu konuda yardımcı olabilir.”

İskenderunspor, tüm maçlarını deplasmanda oynamasına rağmen normal sezonda sadece üç kez mağlup oldu, buna İstanbul yakınlarında, kuzeybatıda lig lideri Kocaelispor’a karşı 1-0’lık mağlubiyet de dahil. O il 1999’da bir depremle harap oldu ve o dönemde Kocaelispor oynamayı seçti.

Shaheen, “Takip eden basın toplantısı hayatımın en duygusal ve etkili olanıydı” diyor. “Bana dokunursan ağlarım” diye bir Türk atasözü vardır. Medyanın ve kulüpteki insanların bize iltifat etmesi inanılmazdı çünkü onlar da aynı şeyi yaşadılar. Pek çok insana ilham verecek bir ıstırap öyküsünde yaşadığımızı fark etmemi sağladı. Bu kadar derin bir duygu beklemiyordum.

İskenderun taraftarlarının 10 otobüsü Kocaelispor maçını izlemek için 20 saatlik gidiş-dönüş yaptı. Shaheen, “Kaybetmemize rağmen harika bir bağ vardı ve yine de takıma ve menajere teşekkür ediyorlardı” diyor. “Bizi bir takım veya oyuncu olarak görmüyorum, bölgenin meşalesi olarak görüyorum. Annem orada yaşıyor, ben orada oynadım, şehrin görüntülerini ve kokularını çocukluğumdan hatırlıyorum. Şimdi onlarla bir bağlantım var. sonsuza kadar benimle olacak oyuncular.”

İskenderuspor’un hikayesi, ikinci lige yükselme play-off’larında devam ederken, takım Bokaspor 1928’e karşı iki ayaklı yarı finale yükseldi.

Ural, “Açıklaması çok zor ama bence durup eve gidip gelecek sezona kadar beklemeyi seçersek, o acıyı birbirimizden ayrı yaşayabileceğimizi düşünmüyorum.” “Ama futbola yöneldiğimiz ve birlikte olduğumuz için, travmayı birlikte atlattığımızı ve bir şekilde kendimizi futbolla iyileştirdiğimizi düşünüyorum.”

(En iyi fotoğraflar: İskenderunspor; Tasarım: Sam Richardson)