Denizde daha fazla angajman Türkiye’nin öncelik vermesi gereken şeydir

Geçtiğimiz 50 yıl, özellikle de 20 yıl, Türkiye’nin denizcilik çekirdeği için verimli olduğunu kanıtladı, çünkü ülke, bir önceki makalede açıkladığım gibi, kısmen uluslararası hukuk kapsamında gemi inşası ve deniz sınır anlaşmalarında sayısız başarılar kaydetti.

Ankara’nın Doğu Akdeniz, Ege ve Karadeniz’deki toprak iddialarını savunan “mavi vatan” doktrinine dahil olmak, Türkiye’nin deniz potansiyelini anlaması, geçmişteki başarılarını koruması ve denizden yararlanmaya devam etmesi için kritik öneme sahiptir. ülke için önemli doğal kaynaklar.

Türk toplumunu denizle meşgul etmenin ilk ve en önemli adımı, farkındalık yaratmak ve Mavi Vatan’ı ve Birleşmiş Milletler Denizler Sözleşmesi (UNCLOS) standartlarını kamuoyunda yaygınlaştırmaktır.

Müfredata inancı dahil etmek, yeni dersler vermek ve halkla ilişkiler kampanyaları başlatmak, başlamak için iyi bir yer olabilir.

Aynı şekilde, denizlerde caydırıcı bir dış ve güvenlik politikası sürdürmek için Doğu Akdeniz ve Karadeniz’deki önemli limanlar ve denizcilik tesisleri gibi büyük açık deniz projelerinin derhal uygulanması da aynı derecede önemlidir.

Güçlü adımlara örnek verecek olursak, Milli Güvenlik Kurulu (MGK) kararıyla 1999 yılında yapılması planlanan Mersin’in Taşuku kentindeki seyir hattının yapımının tamamlanması gerekiyor. stratejik önemi nedeniyle. site ancak çeşitli nedenlerle henüz uygulanamıyor.

Benzer şekilde, Güney Kıbrıs limanlarını Fransız ve Amerikan savaş gemilerine açtıktan sonra ülkeyi düşman müdahalesinden korumak için Kuzey Kıbrıs’ta bir nakliye tesisi ve liman inşa edilmesi tavsiye edilir.

Kısacası, şu ilkeyi anlamak çok önemlidir: Güç denizin sahibindedir – özellikle krizlerin ve doğal kaynakların bol olduğu Doğu Akdeniz’de. Denizden beri:

• Arzda ve milli savunmada bağımsızlık sağlar ve devletin sebatını garanti eder.
• Sorunlu noktalardan sınırların normal olarak çizilmesine ve dış tehditlerden kaçınılmasına izin verir.
• Doğal gaz gibi doğal kaynakların çıkarılmasını sağlar
• stratejik avantajlar sağlar; Örneğin, su altı kablolarının döşenmesi ve yabancı, sivil ve askeri gemilerin geçişi ilgili kıyı devletinin onayını gerektirmektedir.
• Balıkçılık, turizm ve denizcilik faaliyetleri ile ekonomiye katkı sağlayabilir.

İstanbul ve Montrö Kanalı

Kanal İstanbul’un uygulanmasının gerekliliğini ve Montrö Sözleşmesi’nin önemini ancak denizin önemini anlayanlar anlayabilir. Özünde, Birleşmiş Milletler Deniz Hukuku Sözleşmesi hakkında bilgi sahibi olmak için hayati önem taşıyan Ege’deki birçok adanın istikrarsız durumunu müzakere edebilirler.

Dolayısıyla, uluslararası hukuka ve imzalanmış uluslararası anlaşmalara daha yakından bakıldığında, Yunanistan’ın Oniki Adalar ve kısmen de Ege’deki diğer birçok ada üzerinde de jure değil, yalnızca fiili yetkisi olduğu görülmektedir.

Karşı koymak için devletin acilen harekete geçmesi ve Mavi Vatan doktrininin asimilasyonu gerekmektedir.

Buna göre Türk halkı denizin önemini tam olarak bilmelidir. Bu nedenle, jeostratejik kaygılara ek olarak Türkiye, deniz biyolojisi, biyolojik çeşitliliğin korunması, aşırı avlanmaya karşı koruma ve Süveyş Kanalı’ndan Akdeniz’e girebilecek yabancı balık türlerinden korunma gibi denizin diğer tüm yönlerini de ele almalıdır.

Bu bağlamda, Türkiye’nin balık ve deniz ürünleri ihracatı ile gastronomi konusundaki yetersiz ihracatı da vurgulanmalıdır. Türkiye’nin bu alandaki performansı, ülke bir yarımada olmasına ve denizle ilgili sektörler için büyük bir fırsat olmasına rağmen, neredeyse tam bir kara ülkesi olan İran ve coğrafi olarak küçük Hollanda ve Güney Kore ile karşılaştırıldığında yetersizdir.

Aynı şey enerji sektörü için de geçerli. Geniş açık deniz alanına rağmen, Türkiye’nin Mersin ilindeki ilk Akkuyu Nükleer Santrali dışında, Türk enerji sektörünün sürdürülebilir ve gelir getirici dönüşümünü destekleyebilecek ve enerji bağımsızlığına katkıda bulunabilecek tek bir açık deniz rüzgar çiftliği bulunmamaktadır.

deniz turizmi

Ayrıca, Türkiye’de deniz, şimdiye kadar kara veya hava yoluyla yapıldığından, ülke içi mal ve insan taşımacılığında nadiren kullanılmaktadır.

Yeni kruvaziyer limanlarına, İstanbul’daki Galata limanına ve çeşitli kıyı şehirlerindeki diğer bazı küçük limanlara ihtiyaç büyüktür, çünkü yüksek turizm potansiyeli ve dolayısıyla inanılmaz gelir sağlayacaktır.

Kültür ve Turizm Bakanlığı bu konuda etkileyici bir rapor yayınlasa da hedeflerine pek ulaşamadı.

Ayrıca, Türkiye’de deniz turizminden yeterince yararlanılmıyor. Örneğin, güneydoğu kıyı illeri Mersin, Adana ve Hatay’daki büyük potansiyele rağmen, buraları uluslararası turizm destinasyonlarına dönüştürebilecek ve ek gelir getirebilecek önemli yatırım eksikliği bulunmaktadır.

Aynı durum, deniz turizmi için pek tasarlanmayan ve yurtdışında pek bilinmeyen Karadeniz bölgesi için de geçerlidir.

Kuzey bölgesi çok fazla turist çekmemekte ve bu nedenle Karadeniz bir sörf cenneti olmasına rağmen yerel deniz turizminde düşük performans gösterdiği için ulusal bütçeden fazla gelir elde etmemektedir.

Bunu akılda tutarak, Türkiye, mevcut doğal kaynaklarından yararlanmayarak, potansiyel geliri, yeni doğal büyük ve niş pazarları ve iş fırsatlarını basitçe kaybediyor.

Ülke, dünyanın en büyük yat üreticilerinden biri olmasına rağmen, gelirden elde ettiği gelir, denizlerle çevrili bir ülke için yeterli olmaktan uzaktır.

Gemi üretiminden elde edilen gelir, Türkiye’nin GSYİH’sının %3’ünden daha azına katkıda bulunuyor. Karşılaştırıldığında, her iki ülke de aynı başlangıç ​​noktasına sahip olsa da, İtalya’nın gemi üretimi GSYİH’sının yaklaşık %15’ini oluşturuyor.

spor tarafı

Diğer bir nokta ise ülkede rüzgar sörfü, yelken, kürek sörfü, kano ve ayakta kürek sörfü gibi su sporlarıyla uğraşan sporcuların çok az olmasıdır.

Türkiye, Su Sporları Olimpiyat Oyunlarına henüz katılmamıştır. Osmanlıların yüzyıllar önce Karadeniz’de vücut sörfü yapmasına rağmen, modern profesyonel sörfün tüm formlarında ülkede olmaması da şaşırtıcıdır.

Bu, profesyonel su sporları ve sporcu eğitimi sunan spor kulüpleri ve tesislerinin eksikliği ile yakından ilgilidir.

Bu sporları sunan üniversitelerin sayısı birkaç ile sınırlıdır.

Ancak, kano ve yelkencilik dünyanın en seçkin sporları arasındadır ve bir üniversitenin akademik başarısından önce bile itibarı için çok önemli olabilir.

2019’da Amerika Birleşik Devletleri’ndeki en büyük aldatmaca skandallarından biri olan Varsity Blues Operasyonunda açıklandığı gibi, su sporlarında başarılı olmak Ivy League’e kabul için makul bir koşul olabilir. Peki Türk üniversiteleri neden su sporlarıyla uluslararası üne kavuşmuyor?

Konuyu farklı açılardan inceledikten sonra, tüm ifadeler, toplumsal kabul ve denizlerin öneminin farkındalığı ile başlayan Türkiye’nin denize açıklığından bahsetmektedir.

Türkiye, Akdeniz’de jeostratejik, askeri ve ekonomik başarı elde etmek istiyorsa, toplumun denizdeki katılımı kaçınılmazdır.

Dolayısıyla Türkiye’nin kendisini olduğu gibi bir yarımada olarak görmesi ve bir deniz ülkesi haline gelmesi gerekiyor.

Ankara bu konuda ilk adım olarak Denizcilik Bakanlığı, Deniz Harp Okulu ve Enstitüleri ile TBMM’de daimi bir komisyon kurabilir.

Ayrıca yerel altyapı yatırımları, yeni denizcilik şirketleri kurma teşvikleri, üniversiteler içinde ve dışında çeşitli spor kulüpleri açmak ve Spor ve Gençlik Bakanlığı’nın gözetiminde su sporları turnuvaları düzenlemek, kritik bir ilk sosyal yaklaşım olabilir.