Covid-19 salgını Omicron: Hastalanana kadar Covid’e yakalanmanın önemli olmadığını düşündüm

On gün önce Covid’e yakalanma konusunda tereddütlüydüm.

O kadar da kötü olamayacağını düşündüm, görünüşte daha hafif semptomlara sahip bu yeni suşlar iyiydi ve ben de onları alabilirdim.

Şimdi, ilk pozitif testimden bir hafta sonra ne kadar aptal olduğumu anlıyorum.

Sıcak öksürüğümün ilk belirtisi Pazartesi sabahı boğazımda bir çizikti. Bunun, önceki gece uyurken yaklaşık altı saat boyunca doğrudan bana üfleyen dikey bir fanın sonucu olduğunu varsaydım.

Rahatsız edilmeden, işten önce yüzmek için Marubra’ya indim. Pazartesi günü süpürücü, dağınık bir şişkinlik vardı ve sudan çıktığımda aniden nefesim kesildi. Bunun hakkında fazla düşünmedim ama eve geldiğimde sırtımda ve bacaklarımda ağrılar olduğunu fark ettim.

Bir saat kadar çalıştıktan sonra başım ağrımaya başladı. Neyse ki, bazı hızlı antijen testlerinde hile yapmayı başardım ve küçük plastik dikdörtgen Covid olduğumu doğruladı.

İlk başta, neredeyse heyecanlandım. Bu garip bir duyguydu: “Neredeyse iki yıldır dünyayı kapatan virüse sahiptim.”

Aile üyelerime ve partnerime teşhisimden bahsettim – bu süreçte yakın temas halinde oldukları için onları yedi gün boyunca kapattım – ve bir PCR testi için gittim.

Testi beklerken ilk derece ateşler başladı, araba için iki farklı klinik denedim ve nihayet geri çevrilmeden önce saatlerce bekledim.

Eve gelmek, ilk beyin sisi hisimle aynı zamana denk geldi. Parasetamol alıp almadığımı hatırlayamadım.

Bahislerimi riske attıktan ve daha fazla tablet aldıktan sonra semptomlarımı ve ilaçları kaydetmeye başladım.

Sonraki birkaç gün içinde telefonumun notlar bölümü şu ifadelerle doldu: “Sabah 4.30’da terler içinde uyandım” ve “Sabah 9.20’de Codral başım ağrıdı.”

Aynı zamanda doğum günüm olan Salı günü (ne kadar şanslıydım ki) virüs beni çok etkiledi.

Sonunda bir PCR testi yaptırmayı başardıktan sonra, aşırı terden kurtulmak için kanepeden çıkarken yanımda bir havlu taşıdım, ateşim titremeden önce yaklaşık iki saat sürdü.

En kötü durumda, elde tutulan biftek termometremi kullanarak (tıbbi termometrem yoktu) ateşi takip ettim, 39°C civarında kayıt yaptım – bu, nadir bir bifteğin iç sıcaklığından hala yaklaşık 10°C’dir.

Bunlar çarşambaya kadar devam etti ve haftanın ortasında benim de boğazım ağrıdı.

Boğaz ağrısı çok az bir ifade gibi görünüyor – bunu kimyasal bir yanık olarak tanımlardım (hiç kimyasal yanık yaşamadım ama oldukça ciddi görünüyor). Nefes almanın acısı dişlerimi gıcırdatmama neden oldu ve yutkunmak hiç aklıma gelmedi.

Boğazımdaki ağrı, ateş ve tıkanıklık hafta sonu boyunca sürdü – tüm meslektaşlarımın virüse yakalandıklarında göründüğü “bir veya iki günlük” semptomlardan çok daha uzun sürdü.

Haftanın sonunda perişan oldum. enerjim yoktu. Bunu biliyordum çünkü kriketin tam trajedisi için, Usman Khawaja SCG – Hobart Ozzy’de görüşmek üzere iki yüzyıl boyunca koşarken heyecandan zar zor çığlık atabildim.

Beyin sisi oyalandı ve ilk virüs testi sonucumdan bir hafta sonra Pazartesi günü ateş ve boğaz ağrısı düştüğünde, partnerime tekrar tekrar ne yapacağını sordum, yaklaşık 45 kez televizyonun kumandasını kaybettim ve bir fincan yapmak için mücadele ettim. çay (bitmedi) Kazanı duvara bağlayın, bu yüzden bana nasıl öğreneceğinizi söyleyin).

Bu, aşırı yorgunlukla birleştiğinde, son 48 saat boyunca bulabildiğim herhangi bir pürüzsüz yüzeyde beni az çok cansız bıraktı.

İlk semptomlarımın ortaya çıkmasından bu yana dokuz gün geçti ve birçoğu hala beklemede.

Bu sabah aralıklı bir öksürük beni uyandırdı ve bu hoşgörülü ve rahatına düşkün hikayeyi yazarken boynumda ve omzumda bir ağrı hissediyorum.

Virüs bulaştığından beri virüs hakkındaki fikrim tamamen değişti. Komik değil ve sadece “dışarı çıkıp gezmek” aklıma gelen bir şey değil.

Virüsten önce, yıllardır daha sağlıklı ve zindeydim. Ben (nispeten) iki kez aşılanmış bir gencim ve ilaç, yiyecek ve su talimatlarını takip ettim, ama yine de beni yıpratıyor, terden sırılsıklam olmuş bir havluyu battaniye olarak kullanarak bir kanepeye kıvrılmış durumda.

Mevcut sağlık tavsiyesi, aşı yapılmadığında semptomların daha da kötüleşmesi ve kaç tane isabet aldığınızı kolaylaştırmasıdır.

28 yaşındaki bu adamdan lütfen dışarı çıkın ve güçlendiricilerinizi alın. Covid ile hiçbir şey karışmıyor.