Covid 19 Omicron salgını: Avustralya’nın ön saflarındaki sağlık çalışanları, salgının ortasında korkunç koşullar ortaya koyuyor

Politikacıların sistemin en son Kovid-19 salgınıyla başa çıkabileceği konusunda ısrar etmesine rağmen, Avustralyalı sağlık çalışanları hastanelerimizde korkunç çalışma koşullarına maruz kaldı.

Yemek ya da içecek için zamanın olmaması, hastaların istismarı, azalan personel sayısı ve aşırı yorgunluk, Avustralya’daki birçok cephe çalışanının karşı karşıya olduğu mevcut gerçek.

Covid-19 vakaları son haftalarda ülke geneline yayıldı ve önceki günlük enfeksiyon kayıtları birden fazla eyalet ve bölgede sürekli olarak kırıldı.

Yeni Güney Galler, Victoria ve Queensland, Tazmanya ve Güney Avustralya, daha önce hiç olmadığı kadar büyük bir salgınla mücadele ediyor.

Hastaneye yatırılanların sayısı ve yoğun bakım ünitesi hızla artıyor, ancak politikacılar halka Avustralya’nın sağlık sisteminin üstesinden geldiğine dair güvence veriyor.

Ne yazık ki, hastanelerimizde gerçekte olanlar çok endişe verici.

Elke Reinhardt, yaklaşık üç yıldır Victoria kırsalındaki bir hastanede çalışan kayıtlı bir hemşiredir.

News.com.au’ya kendisi ve meslektaşlarının, özellikle son salgının ek stresinin bir sonucu olarak katlanmak zorunda kaldıkları zor koşullardan bahsetti.

“Sürekli olarak az sayıda personel olduğu, sürekli susuz kaldığı ve N95 takması gerektiği için özellikle son 12 ayda herhangi bir yıllık izin alamadık. İçki molası için zaman yok ve sık sık gideriz. [through] Yemek molası olmadan sekiz ila on saatlik vardiyalar.”

“Herkes bitkin, bitkin, susuz kalıyor ve bunun sonucunda hastalanıyor. Başkalarına bakmak için çok çalışıyoruz ama kendimize bakmıyoruz.

“Sık sık fazla mesai yapıyoruz ve yetersiz ve desteklenmeyen meslektaşlarımız için hissediyoruz. Sağlık sistemi ayak uyduramıyor. Herkesin bir tatile ihtiyacı var ve yakın zamanda tatile çıkamayacağız.”

Reinhardt, kendisi ve meslektaşlarının her vardiyada Covid-19’a yakalanmaktan endişe duyduklarını belirterek, virüse yakalanmaları durumunda yıllık veya hastalık izinlerini kullanmaları gerekeceğini kaydetti.

“Tam KKD kullanıyoruz, ancak birçok hasta kendilerinden başkasına bakmayı reddediyor, tedavi arıyor ama motive olmuyor, bize tükürüyor, maske takmayı reddediyor ve taciz çığlıkları atıyor” dedi. “Bunu hak etmiyoruz.”

Reinhardt, hızlı antijen testlerinin eksikliğinin, daha fazla hastanın eküvyonlara veya hükümetin sağlayamadığı yanıtlara ihtiyaçları olduğu için bekleme odasını kapattığı anlamına geldiğini söyledi.

Yorulmak bilmeyen iş yükünün başta üst düzey personel olmak üzere birçok meslektaşının istifasına yol açtığını kaydetti.

26 yaşındaki pandemiden önce işini kesinlikle sevdiğini, ancak şimdi her gün işe gitmekten korktuğunu söyledi.

“Hemşirelik/paramedik alanında çift diploma ve acil hemşirelik alanında yüksek lisans dahil olmak üzere beş yıllık eğitim ve HECS’ye büyük bir borcum var” dedi.

“Bir zamanlar sevdiğim bir iş için tüm bunlardan kurtulmayı haklı çıkaramam ve şimdi vücudumun her santiminden korkuyorum.”

Bu ayın başlarında Başbakan Scott Morrison, artan vaka sayılarının “pandeminin yeni aşamasının” bir parçası olduğunu söyleyerek ülkedeki hastanelerin Omicron salgınıyla başa çıkabileceği konusunda ısrar etmişti.

Rice’a verdiği demeçte, “Bu, hastane sistemine baskı yapamayacağı anlamına gelmiyor. Yapabilir. Bu nedenle, bu kaynakların yerinde olduğundan emin olmak için başbakanlar ve üst düzey bakanlarla çok yakın çalışıyoruz.”

Benzer şekilde, Yeni Güney Galler Başbakanı Dominic Beyrut daha önce sağlık sisteminin “güçlü durduğunda” ısrar etti ve geçen hafta halka hastanelerin baskı altında olduğu, ancak çökme tehlikesi olmadığı konusunda güvence verdi.

En kötü senaryoda bile [based on new modelling] Perrottet, “Şu anda sağlık sistemimizde kapasitemiz var.” Dedi.

“Yoğun yatırım yaptık… dünyanın her yerinde olmasa da ülkedeki en iyi sağlık sistemine sahibiz.”

Pandemi boyunca NSW ve Queensland’de sağlık çalışanı olarak çalışan Vanessa Hartas, politikacılardan gelen bu tür yorumların mevcut gerçeği yansıtmadığını söyledi.

30 yaşındaki oyuncu, altı yıldır sağlık sektöründe çalışıyor ve şu anda Queensland’de yaşlı bakımı ve engellilik sektörü sağlayan Ulusal Pediatri Derneği ve Engelliler Direktörü olarak çalışıyor.

News.com.au’ya verdiği demeçte, politikacıların, kendisi ve diğer birçok kişi her gün mücadele ederken sağlık sisteminin başa çıktığını söylemesini duymanın çileden çıktığını söyledi.

“Bir sağlık çalışanı olarak, politikacılarımızın günlük olarak ‘sağlık sisteminde bu var, biz halledebiliriz, sorun değil, endişelenmenize gerek yok’ gibi bir tablo çizmesini dinlemek zor” dedi.

“Aslında bu tablo kesinlikle doğru değil. Tehlikeli bir dönem. Sağlık sistemimize bağlıyız ve şu anda sağlık sistemimiz de istediğimiz kadar güvenilir değil.

“Sağlık sisteminin kopan parçaları var ve hepimiz bu yükün altında inliyoruz.”

Hartas, son iki yılın ağır bir darbe gibi göründüğünü belirterek, son Covid-19 dalgasının özellikle personel sıkıntısı ve ayrılanlar arasındaki yorgunluk seviyesi nedeniyle zor olduğunu da sözlerine ekledi.

“Sağlık hizmetlerinden ayrılmayı şimdiden önemli ölçüde hissediyoruz. Hissettiğim en büyük etkenlerden biri artan sorumluluk, stresli çalışma koşulları ve tükenmişlik.”

“Queensland’de her gün yüzde 70 nemli, tepeden tırnağa plastik KKD giymeyi deneyin. Hemen terlemeye başlıyorsunuz. Plastik KKD size en rahatsız edici şekilde yapışıyor. Maskenizle nefes almakta zorlanıyorsunuz. Ve bu nefes alma yüz maskenizi bir sis haline getiriyor ve görülmesi zor.”

Ekibini ve hastalarını severken, “Bence ön saflardaki her sağlık çalışanı, son iki yılda bir noktada işinin ruh sağlığına olan maliyetini sorguladı” dedi.

Yeni Güney Galler’de, eyaletin kuzey-orta kıyısındaki bir hastanede çalışan bir hemşire, Beyrut’un sistemin “güçlü durduğuna” dair iddialarının çok farklı bir resmini çizdi.

İsmini vermek istemeyen 36 yaşındaki ruh sağlığı koğuşunda çalışan ve son zamanlarda artan iş yükü nedeniyle şiddetli tükenmişlik yaşadığını açıkladı.

“Çok yorgundum ve acil servise gidip ruh sağlığı konusunda yardım istemek zorunda kaldım.

“Psikiyatrist bana toplamda yaklaşık üç hafta izin verdi. Bu izin sırasında işim vardiyaları doldurmamı istiyordu. [I was] Çalışma, art arda sekiz gün boyunca 93 saat talep etti.

“İşimi seviyorum ama beni öldürüyordu ve son üç haftadır aldığım desteği almasaydım işi bırakırdım.”

News.com.au’ya kendisinin ve diğer çalışanların çift vardiya halinde çoğunlukla 16 ila 18 saat çalışmasının beklendiğini ve bir meslektaşının personel sıkıntısı nedeniyle 24 saat çalışmak zorunda kaldığını söyledi.

Hemşire, yönetimden Covid-19 güvenlik yönergeleri ve KKD ile ilgili zayıf iletişimin kendisini ve meslektaşlarını birçok kez riske attığını söyledi.

Hükümetin sağlık çalışanlarını desteklemek için yeterli çabayı gösterip göstermediği sorulduğunda, “Hayır, biz 2020 şampiyonuyduk ve onlar hepimizi terk etmeye yemin edene kadar şimdi sadece piyonuz” dedi.