COP26: Brezilya iklim görüşmelerini üst üste üçüncü yıl erteleyebilir mi?

Ülkeler, gezegeni 1.5-2°C ısınmanın altında tutmaya yönelik küresel çabanın son ayrıntılarını görüşmek üzere bir araya geldi. Olivia Wannan Glasgow’dan bildiriyor.

Brezilya kendi iklim pastasına sahip olmak ve onu da yemek istiyor – ve delegeleri iki yıldır Paris Anlaşması kurallarındaki ilerlemeyi engelledi.

Aşırı sağcı politikacı Jair Bolsonaro liderliğindeki Güney Amerika ulusu, karbon ticaretinin önemli bir yönüne açıkça karşı çıkıyor: Bir ülke diğerine karbon kredisi satarsa, ikisi de atmosferik fayda talep edemez.

Yıllarca süren çıkmazdan sonra, Glasgow’daki COP26 iklim görüşmeleri sırasında Brezilyalıların tutumlarını yumuşatıyor olabileceğine dair kanıtlar var. Ancak uzmanlar, hala çok sayıda anlaşılması zor karbon hesabı olduğu konusunda uyarıyor.

Devamını oku:
* COP26: Yeni Zelanda, karbon kredisi nakit mücadelesinde tarihin yanlış tarafında mı?
* COP26: Politikacılar ve ünlüler Glasgow iklim zirvesinden ayrılıyor, ciddi çalışmalar başlıyor
* Yeni Zelanda iklim taahhüdünü artırıyor, 2030 yılına kadar emisyonları yüzde 50 azaltmayı hedefliyor

Paris Anlaşması uyarınca, her ülke yıllık veya iki yılda bir üretilebilecek emisyon oranlarını belirleyecektir. Ayrıca Ulusal Olarak Belirlenmiş Katkılar veya Ulusal Olarak Belirlenmiş Katkılar olarak bilinen emisyonları azaltma taahhütlerine yönelik ilerlemelerini de takip edecekler.

Örneğin, A ülkesinin bitki ormanları 2030 yılına kadar 100 milyon ton karbon emer. A ülkesi taahhüdünde 2030 yılına kadar 50 milyon ton karbon sağlama sözü verdi.

A Ülkesi, Yeni Zelanda’ya 50 milyon ton “rezerv” satmayı seçebilir (ki bu Karbon kredisi arayışı Ulusal Olarak Belirlenmiş Katkılarını karşılamak için), uluslararası karbon piyasası yoluyla – veya potansiyel olarak düz bir anlaşma.

Satıştan sonra Yeni Zelanda’nın karbon muhasebecileri bakiyesinden 50 milyon ton çıkarabilecek. Çoğu ülke, bunu dengelemek için A Ülkesinin verimini 50 milyon ton artırması gerektiğini savunuyor.

Ancak Brezilya farklı.

Satıcının emisyonlarını olduğu gibi tutmasına izin verilmesi gerektiğine inanıyor. Çoğu kişi Brezilya’yı “çifte sayım” özelliğini teşvik etmekle suçluyor. Paris Anlaşması kaşlarını çattı.

Bu yılki görüşmelere katılan Kiwi’de iklim hukuku alanında doktora öğrencisi olan Inge Johnston, 2015 yılında dönüm noktası niteliğindeki anlaşma kapsamında karbon ticaretinin nasıl işleyeceğine ilişkin “kural kitabının” Polonya’nın Katowice kentindeki 2018 COP24 konferansında neredeyse tamamlandığını söyledi. Sonunda taraflar bir çok taviz verdi ve bir teklifte bulundular ama güçlü olmadı” dedi.

COP25 de bir çözüm bulamadı. Bu, Paris Anlaşması’nın 2020’de resmi olarak yürürlüğe girdiği ve bazı kuralların tanımlanmadığı anlamına geliyor.

Aynı zamanda Glasgow Zirvesi delegesi olan İklim Çözümleri Öğrencileri’nin kurucu ortağı Phoebe Nicolau, çoğu insanın çifte sayımın küresel çabaları baltalayacağını sezgisel olarak anladığını söyledi.

“Kurallar, gerçekte başarmak için tasarlandıkları şeye ulaşmayacak şekilde yazılırsa, bu çok verimsiz bir mekanizmadır. En kötü ihtimalle, çift aritmetik aslında emisyonların artmasına neden olabilir.”

Büyük miktarlarda karbon denkleştirme üreten orman projelerinin ev sahibi olarak Brezilya, başkaları tarafından ödenen emisyon tasarruflarını talep etmesine izin veren kurallardan yararlanacak.

2018 yılında bir mektup bekçi, Brezilya İklim Değişikliği Bakanı Thiago de Araujo Méndez, deneyin Çift sayımın tanımını değiştirin, bunun örnekte ancak Yeni Zelanda’nın karbon kredisini ayarlamadan karbon kredilerini üçüncü bir tarafa satmayı seçmesi halinde uygulandığını savunarak.

O zamandan beri, Brezilya hükümeti geldi artan basınç altında İklim çabalarını engellemeyi durdurmak.

Baş müzakerecisi Brezilya’nın kilit konulardaki tutumunu – taviz vermese bile – yumuşatacağını öne sürdü. Brezilya baş müzakerecisi Leonardo Cleaver d’Azade, Söylemek Ekonomik değer: “Diğer heyetlerle yaptığımız tüm görüşmelerde, anlaşmayı işler hale getirmek için daha esnek olduğumuzu açıkça belirttik.”

COP26 Müzakere Odalarının Lansmanı Belge taslakları, bu da Brezilya ve diğerlerinin ne önerdiğine dair kanıt sağlıyor.

Bazı teklifler çift aritmetiği tamamen hariç tutar. Yeni Zelanda müzakere ekibi bu pozisyonu destekliyor.

Kiwi yetkilileri yaptığı açıklamada, ev sahibi ülkenin kredi satıldığında sayılarını ayarladığı dengeli muhasebeyi teşvik ettiklerini söyledi. “Bu, daha yüksek düzeyde bir hırs sunulmasını sağlamanın anahtarıdır.”

COP26’da müzakerelerin nasıl ilerlediği sorulduğunda ekip, “Müzakerelerdeki dinamizm yapıcı olsa da, çok az ülke böyle bir hesap verebilirliğe karşı çıkıyor. Bu, çevresel bütünlüğü ve hırsı baltalıyor.”

ABD Çevre Savunma Fonu’ndan Pedro Martins Baratta, Brezilya’nın, Paris Anlaşması’nın ilgili maddesinin yazılmasına yardımcı olmasına rağmen, karbon ticareti düzenlemelerinin “yabancı” bir yorumuna sahip olduğunu söyledi.

COP26 taslağından, mükerrer sayımı savunanların odaklarını iki alanla sınırladıkları görülüyor: hükümet dışında herhangi birine satılan karbon kredileri ve bir ülkenin NDC’leri tarafından kapsanmayan sektörlerdeki karbon kredileri.

Karbon içermeyen ürünler ve hizmetlerkarbon kredilerine dayanan , giderek daha popüler hale geliyor. Ek olarak, Havayollarının ayrıca karbon denkleştirmeleri alması gerekecek Yeni bir uluslararası düzenleme kapsamında emisyonlarındaki artışları karşılamak.

Bu çabaların hükümet çalışmalarına ek olması amaçlanmıştır. Ancak Brezilya, sivil toplum kuruluşlarına satılan kredilerin NDC’lerine sayıldığı bir yasal boşluk oluşturmaya hevesli.

Brezilyalı delegeler ayrıca, bir ülkenin Ulusal Olarak Belirlenmiş Katkıları kapsamında olmayan sektörler için (muhtemelen geçici) bir yasal boşluk önerdiler. Örneğin, ormancılık sektörü Paris girişiminin bir parçası değilse, herhangi bir ülke matematiği ayarlamak zorunda kalmadan orman kredileri satabilir.

Karbon piyasasında 2025 veya 2030’a kadar mükerrer sayıma izin verildiği için bir ödemesiz dönem de yaşanıyor. Ancak Martins Baratta, böyle bir uzlaşmanın gelecekteki müzakereleri uzatmak isteyen ülkeleri riske atabileceğini söyledi.

Ayrıca Paris Anlaşması’nın “geriye dönmeme” ilkesine aykırı olduğunu söyledi.

“Küçük bir NDC katkısıyla başlayabilirsiniz…ama ekonomiyi bir bütün olarak kapsamaya doğru ilerlemeniz gerekiyor. Bir noktada, taahhütlerin dünyadaki tüm emisyonları kapsamasını istiyoruz. Yani ekonomik bir avantaja izin verirsek sektöre dahil olmayan bir ülkeye gelmek, ne zaman bir geçiş sürecinden geçeceksiniz?”

Martins Parata COP26’da COP 26’da Brezilyalı müzakerecilerin taleplerini “bir dereceye kadar” yumuşattığını söyledi. Bu boşluklar için savaşmaktan vazgeçmeyi umuyordu.

Özellikle Brezilya, çabaların başkaları tarafından zorlandığını iddia etmekten mutlu olan tek ülke değil: ABD ekibi de bir kaçamak deliği destekliyor.

Aynı şekilde, şirketlere ve diğer kuruluşlara satılan ancak Amerika Birleşik Devletleri’ndeki karbon kredilerine odaklanırlar. Bir ABD havayolunun Kaliforniya’daki ekili bir ormandan karbon kredisi aldığını varsayalım.

Burada karbon dengesi uluslararası sınırları aşmamaktadır. Bu nedenle, argüman şöyle devam ediyor, ABD karbon hesaplarını ayarlamamalı. Bunun yerine, havayolunun parası, Amerika Birleşik Devletleri tarafından verilen Paris taahhüdünün yerine getirilmesine yardımcı olacak.

Bu gerçekten yanlış,” dedi Martins Baratta.

Martins Baratta, manşetlere konu olan tartışmalı konuların yanı sıra, müzakerelerin taslak kural kitabında ortaya çıkan birçok başka dolandırıcılık hesabı olduğunu söyledi. Örneğin, Japonya ve Amerika Birleşik Devletleri gibi ülkeler için ortalama karbon kredileri için bir teklif, bir yıllık NDC rotası, Yeni Zelanda gibi çok yıllı hedeflere sahip ülkelerden daha kolay bir yol sunuyor.

Karbon ticaretiyle ilgili başka bir sorun, Paris Anlaşması’nın çok çeşitli NDC’lere izin vermesi nedeniyle ortaya çıkıyor.

Yeni Zelanda, on yılın sonuna kadar emisyonları yüzde 50 azaltma sözü verdi ve bu da nispeten kolay bir şekilde 149 milyon ton karbondioksit tasarrufuna dönüşebilir. Bu arada, Hindistan’ın NDC’sindeki büyük bir teklif, 2030 yılına kadar 500 gigawatt yenilenebilir enerjiye sahip olmak.

Örneğin, Yeni Zelanda, Hindistan’daki bir rüzgar çiftliğini finanse ederek karbon kredisi satın alırsa (veya tam tersi), her ülkenin kendi NDC’sini karşılayıp karşılamadığını belirlemek için her ülkenin matematiğinin ayarlanması gerekecektir.

Martins Paratha, farklı NDC modellerine sahip ülkeler arasında karbon ticaretine izin vermeye yönelik bazı önerilerin, nispeten yeşil bir şebekeye sahip bir ülkede yeni bir güneş enerjisi çiftliği gibi proje emisyon tasarruflarını abartabileceği konusunda uyardı.

“Neredeyse yeşil yıkama diyebilirsiniz ama ulusal ölçekte” dedi.

Bu hükümler, dünyayı karbon nötrlüğüne taşımak için tasarlanan Paris Anlaşması’nda kalıcı hale getirilebilir. Martins Paratha, anlaşılması zor muhasebe, ülkelerin bu iklim hedefine kağıt üzerinde ulaştığı, ancak gerçekte değil anlamına gelebileceğini söyledi. “Muhasebe kötüyse, sonuç kötü olur.”

Müzakerelerin ilk haftasında, farklı ülkelerden yetkililer, aralarındaki farklılıkları gidermeye ve Paris Anlaşması kapsamındaki olağanüstü kuralların üzerinde anlaşmaya varılan bir taslağı hazırlamaya çalıştılar. Ancak, konuşmaların ortasında bu girişim başarısız oldu – bu beklenmedik bir durum olmasa da.

Bu hafta, Paris Anlaşması’na imza atan 193 ülkenin tamamından bakanlar ve hükümet yetkilileri gelecek. Onlarla çekişme alanlarına ilişkin müzakereler devam edecek. Başka bir başarısızlık, Paris kural kitabında bir kez daha büyük boşluklar bırakabilir.

COP26 ve daha geniş iklim konularında güncel kalmak için Forever Project bülteni size haftalık bir güncelleme verecektir. Buradan kaydolun.