Çıngıraklı yılanlar, insan kulaklarını kandırmak için ses hileleri kullanır

Araştırmacılar, 19 Ağustos’ta, potansiyel tehditler yaklaştıkça çıngıraklı yılanların çıngıraklı hızlarını artırdığını ve daha yüksek frekans moduna bu ani geçişin, insanlar da dahil olmak üzere dinleyicilerin gerçekte olduklarından daha yakın olduklarını düşünmelerine neden olduğunu bildirdi.^NS dergide mevcut biyoloji.

Karl-Franzens’den kıdemli yazar Boris Chagno, “Verilerimiz, onlarca yıldır bir yılanın varlığı hakkında basit bir akustik uyarı sinyali olarak yorumlanan çıngıraklı yılanların sesli sunumunun, aslında türler arasında çok daha karmaşık bir iletişim sinyali olduğunu gösteriyor” diyor. Üniversite Graz. “Aniden yüksek frekans moduna geçiş, dinleyiciyi ses kaynağı ile kendisi arasındaki gerçek mesafe konusunda aldatan akıllı bir sinyal görevi görür. Böylece dinleyicinin mesafeyi yanlış yorumlaması mesafe için bir güvenlik payı oluşturur.”

Çıngıraklı yılanlar, diğer hayvanları varlıkları konusunda uyarmak için şiddetle kuyruklarını sallar. Önceki çalışmalar, çıtırtıların sıklık olarak değiştiğini göstermişti, ancak bu fenomenin davranışsal uygunluğu veya dinleyicilere gönderdiği mesaj hakkında çok az şey biliniyor. Bu bulmacanın kanıtı, bir hayvan tesisini ziyareti sırasında geldi; Shagnot, çıngıraklı yılanlara yaklaşırken çatırdama sıklığının arttığını ancak uzaklaştıkça azaldığını fark etti.

Bu görüntü paniğe hazır bir batı elmas sırtlı engerek gösteriyor. Kredi bilgileri: Tobias Cole

Bu basit gözleme dayanarak, Shagno ve ekibi, cesetlerin çıngıraklı yılanlara doğru hareket ettiği görünen deneyler yaptı. Kullandıkları şeylerden biri insan benzeri bir gövde, diğeri ise büyüdükçe yaklaşıyormuş gibi görünen siyah bir tabletti. Potansiyel tehditler yaklaştıkça, titreşim hızı yaklaşık 40 Hz’e yükseldi ve ardından aniden 60 ila 100 Hz arasında daha yüksek bir frekans aralığına kaydı.

Ek sonuçlar, çıngıraklı yılanların, bir nesnenin boyutundan ziyade yaklaşma hızına yanıt olarak seslendirme oranlarını uyarladığını gösterdi. Chagneau, “Gerçek hayatta, çıngıraklı yılanlar, memelilerin yaklaşımını algılamak için ek titreşim ve kızılötesi sinyallerden yararlanır, bu nedenle gürültülü tepkilerin daha sağlam olmasını bekliyoruz” diyor.

Başkalarının klink oranındaki bu değişikliği nasıl algıladıklarını test etmek için araştırmacılar, 11 katılımcının bir otlakta gizli bir yılana taşındığı bir sanal gerçeklik ortamı tasarladılar. İnsanlar yaklaştıkça çığlık hızı arttı ve varsayımsal 4 metrelik bir mesafeden aniden 70 Hz’e sıçradı. Dinleyicilerden ses kaynağının bir metre ötede göründüğünü belirtmeleri istendi. Çıtırtı sıklığındaki ani artış, katılımcıların kendileriyle varsayımsal yılan arasındaki mesafeyi hafife almalarına neden oldu.

Chagneau, “Yılanlar yalnızca varlıklarını duyurmakla kalmıyor, aynı zamanda yenilikçi bir çözüm geliştirdiler: geri giderken arabalarda bulunana benzer bir sesli mesafe alarmı” diyor. “Evrim rastgele bir süreçtir ve bugünün perspektifinden zarif tasarım olarak yorumlayabileceğimiz şey, aslında yılanlar üzerinde büyük memelilerin yüz yüze kaldığı binlerce deneyin sonucudur. Yılan, memelilerin işitsel algısıyla şıngırdatarak, deneme yanılma yoluyla evrilmiş ve geride o yılanları bırakarak evrimleşmiştir. en iyisi onu çiğnemekten kaçınmaktır.”

Referans: Michael Forsthofer, Michael Schott, Harald Luchsch, Tobias Kohl, Lutz Wegreb ve Boris B. Chagneau, “Çıngıraklı yılanların ses genişliğinin frekans modülasyonu, insanlarda sesli mesafe algısını etkiler”, 19 Ağustos 2021, Buradan ulaşabilirsiniz. mevcut biyoloji.
DOI: 10.1016 / j.cub.2021.07.018

Finansman Münih Nörobilim Merkezi tarafından sağlandı.