Çin’de Kırk Yıl: Türk İnsanı ve Değerli Eşyaları

Andy Burham tarafından yönetildi. Andy Burham, Chu Shengji ve Song Xin Yi olarak adlandırıldı. Andy Burham tarafından düzenlendi. Çeviriler: Wang Haoling.

Noyan Runa Türkiye’den geliyor, ancak Türk kilimlerine olan tutkusunu sürdürmesine rağmen, Türk eğilimleri, güncel olaylar veya eğlence hakkında konuşmak için zorlanacak: Son kırk yıldır Çin’i her zamankinden daha uzun süredir yaşıyor ve inceliyor. . Evde geçirdi.

Her şey, yaklaşık 38 yıl önce Çin tarihinde “fakir bir yüksek lisans öğrencisi” olduğu Wuhan Üniversitesi’nden mezun olduğunda başladı. Şehrin yeni uluslararası şöhretini düşünürken bana “Wuhan benim için çok özel,” dedi.

Mezun olduktan sonra, Runa hem Pekin’de hem de Şanghay’da 15 yıl diplomat olarak çalıştı. Sonunda yaklaşık 25 yıl önce buraya yerleşti. 2012 yılında, Şangay Hükümeti’nin en yüksek onuru Expatriate: Honorary Citizenship’e verildi.

Belki de şaşırtıcı olmayan bir şekilde, Runa, Çin’de geçirdiği kırk yıl boyunca ömür boyu “şeyler” toplamış ve bunların çoğu artık Pudong’daki 300 metrekarelik villasında prestijli nişlerde sergileniyor.

“Yıllar boyunca birçok şey satın aldım” diye hatırlıyor. “Bu yüzden kendi mobilyalarım ve kendime ait eşyalarım var. Rahat, sıcak ve güzel görünüyor sanırım.”

Batılı gözlere göre, evi benzersiz değil – bu tür şehir evi Yeni Zelanda, Avustralya ve Amerika Birleşik Devletleri’nde normdur. “Eve baktığınızda, dünyadaki herhangi bir eve çok benziyor,” diye itiraf ediyor Rona.

Ancak milyonlarca yüksek katlı apartman sakininin yaşadığı Şanghay’da bu gerçek bir yenilik.

Değerli eşyalarını iki katlı büyük eve eklemek, mekanı evine dönüştürdü. İlk fark ettiğiniz şeylerden biri, her odada parlak renkli halıların bolluğu.

“Halıların tamamı Türkiye’den” diye açıkladı. “Bu bizim alışkanlığımız. Yerde halı yoksa evin boş olduğunu hissediyorum. Ev gibi değil. Yani kilim veya halıları giydiğinde orası senin evin olur.”

Rona, genellikle yılda bir ya da daha çok kısa iş seyahatleri için Türkiye’ye döndüğünü ve boş zamanlarını yeni kilim bulmak için kullandığını söylüyor. “Döndüğümde, yeni halı tasarımları, yeni şekiller ve boyutlar arıyorum.” Bu geçen yıldan beri açıkça değişti.

Sevilen eşyaları arasında Asya, Avrupa ve Afrika’dan sanat eserleri ve hem yerel hem de uluslararası seyahatleri sırasında toplanan küçük parçalar ve süs eşyaları da var.

“Bazı parçalar Çin, Türkiye, Japonya, Kanada ve Amerika Birleşik Devletleri’nden. Gittiğim yerlerin çoğunda bu tür şeyler satın alıp (buraya evde) koyuyorum.”

Ancak en değerli varlığı, çoğu okuyucuyu kesinlikle bir baş dönmesi durumuna gönderecek bir dizi konuyu kapsayan, çoğunlukla Çince olan kitaplarıdır. Ama Runa için onlar onun rahatlama yoludur.

“Rahatlamak istediğimde kitap okurum. Çoğunlukla Çin kitaplarını, tarihini ve bazı uluslararası ilişkiler ve diplomatik konuları ve bu tür kitapları okumayı seviyorum.”

Bu kitaplar ve Çin’den ve dünyanın dört bir yanından gelen diğer “değerli eşyalar” Runa’ya gerçek anlamda yuva duygusu veriyor. Belki de hikayelerini aktardıkları ve yolculuğunun altını çizdikleri için Şangay’daki yerini sağlamlaştırmaya yardımcı oluyorlar.

“Evim burada tabii, çünkü tüm hayatım burada. Türkiye’de yaşadığımdan daha çok Çin’de yaşadım, bu yüzden burası kesinlikle benim evim,” diye bir Çince ekonomi kitabını taşırken açıkladı. “Bu yüzden gerçekten evim gibi yapmaya çalışıyorum. Bunlarla birlikte yaşıyorum. Tüm bunları çıkarırsam hiçbir anlam ifade etmiyor. Burası ev değil. Her şeyi bir araya getirdiğinizde, hissediyorsunuz evde. Evim nerede? Elbette burada, Şanghay’da.

Evinizi “Home Sweet Shanghai” ın bir sonraki bölümünde göstermek isterseniz, lütfen çekinmeyin.