“Büyük Ölüm” sırasında yaşamış eski bir kılıç dişli yaratık

CNN
–

Editörün Notu: CNN’in Wonder Theory bilim bültenine kaydolun. Şaşırtıcı keşifler, bilimsel gelişmeler ve daha fazlasıyla ilgili haberlerle evreni keşfedin.

Dünya’nın en kötü kitlesel yok oluşu sırasında yaşamış olağandışı kılıç dişli bir avcının fosilleri, Büyük Ölüm sırasında hayvanlar için işlerin ne kadar tehlikeli olduğunu ortaya koyuyor.

250 milyon yıl önce Permiyen döneminin sonunda Avrasya’da bir süper volkanlar zinciri patlayarak sera gazlarını dışarı attı ve yıkıcı iklim değişikliğine neden oldu. Gezegenin sıcaklığı yükseldi ve okyanuslardaki ve atmosferdeki oksijen azaldı – ve Dünya’daki yaşamın yaklaşık %90’ı yok oldu ve dinozorların ortaya çıkıp 66 milyon yıl önce yok olana kadar gezegeni yönetmesinin yolunu açtı.

Ancak Permiyen kitlesel yok oluşu bir gecede olmadı. Bunun yerine, bir milyon yıl öncesine yayıldı ve araştırmacıların olayı “büyük ölüm” olarak adlandırmasına yol açtı.

Fosil kayıtları bir zaman kapsülü gibi davranır ve kemikler, etraflarında değişen ortamlar nedeniyle hayatta kalmak için savaşan çeşitli hayvanları ortaya çıkarır. Bu yaratıklardan biri, leopar büyüklüğünde bir memeli atası olan kılıç dişli Inostrancevia’ydı. Derisi bir gergedan ya da fil gibiydi ve biraz da sürüngeni andırıyordu.

Bilim adamları ilk olarak 2010 ve 2011’de Güney Afrika’nın Karoo Havzasında iki örneğin fosillerini keşfettiler. Fosilleri yıllarca hazırladıktan (temizledikten, yapboz gibi bir araya getirdikten ve anlık görüntüler ve alıştırmalar kullanarak bir araya getirdikten) sonra, araştırmacılar nihayet yaratığı ayrıntılı olarak inceleyebildiler.

Kafatasları, kaburgalar, omurlar ve bacak kemikleri de dahil olmak üzere büyük fosiller, fosilleri yalnızca Rusya’da bulunan gezegendeki en eski dişli yırtıcılardan biri olan Inostrancevia’ya ait gibi göründükleri için ekibi şaşırttı. Araştırmacının bulguları Pazartesi günü dergide yayınlandı Güncel Biyoloji.

Tüm büyük avcılar, Permiyen’in sonundaki kitlesel yok oluştan önce Güney Afrika’daki geç Permiyen’de yok oldu. Chicago’daki Field Müzesi’nde araştırma bilimcisi olan ortak yazar Pia Viglietti yaptığı açıklamada, “Nişteki bu boşluğun kısa bir süre için Inostrancevia tarafından doldurulduğunu öğrendik” dedi. “Fosillerin kendileri tamamen beklenmedikti.”

Son 100 yıldır bilim adamları, inturansifia’nın sadece kuzey yarımkürede yaşadığını ve güney yarımkürede farklı bir yırtıcı memeli ata grubunun yaşadığını düşündüler. Inostrancevia, süper kıta Pangea boyunca 7.000 mil göç etmeyi ve sonunda soyu tükenmeden önce farklı bir ortamda bir avcı olmayı başararak, büyük bir ayaklanma döneminde yaşadı.

“İşler ters gitmeye başladığında, Dünya tarihinin en kötü kitlesel yok oluşunun ilk aşamalarında, güneydeki grup öldü. Görünüşe göre kuzeydeki tür Inosrancevia bu boşluğu doldurmak için harekete geçti.” Dedikleri gibi, doğa nefret eder. boşluk – bir ekosistemde açık bir alan ve onu destekleyecek kaynaklar varsa, yaşam bir yolunu bulacaktır. Ne yazık ki Inostrancevia için işler kısa sürede o kadar kötüye gitti ki onların (ve diğer birçok organizmanın) da nesli tükendi.”

Karoo Havzasını incelemek, bilim adamlarının Permiyen kitlesel yok oluşu sırasında olanları bir araya getirmelerine yardımcı oluyor.

Kammerer, “Karoo Havzası, kitlesel yok oluştan önce ve sonra Dünya’daki en iyi yaşam rekorunu elinde tutuyor.” Dedi. “Başka hiçbir yerde, ilgili zaman dilimine ait bu kadar çok fosil (toplanan on binlerce kafatası ve iskelet) veya yok olma sınırı boyunca bu kadar geniş ve sürekli bir kaya maruziyeti olmamıştır.”

Havza o dönemde yalnızca dünyanın bir bölümünde olup bitenleri temsil ederken, fosiller, Inostrancevia ortamının, türlerin yok olması nedeniyle ekosistemlerdeki temel rollerin değişmesiyle nelerin geleceğini nasıl önceden haber verdiğini ortaya koyuyor. Bir asteroitin dinozorları silip memelileri doğurduğu zamandan daha karmaşıktı.

Kammerer, fosil kayıtlarının, yaklaşık 251,9 milyon yıl önce, yani Permiyen ve Triyas dönemlerini birbirinden ayıran çizgide, dört farklı hayvan grubunun büyük yırtıcılar olarak sıralarını aldıklarını, soylarının tükendiğini ve sonra onların yerini aldıklarını gösterdiğini söyledi. Bu, günümüzdeki hayvan gruplarının işleyiş biçimiyle karşılaştırıldığında iki milyon yılda yüksek bir devir hızı.

“Şu anda, örneğin, çoğu karasal ortamdaki en büyük yırtıcılar etçil memelilerdir (kediler, köpekler ve ayılar gibi) ve bu yaklaşık 25 milyon yıl önceydi” dedi. “Permiyen neslinin tükenmesiyle ilgili gördüğümüz şey, tepe yırtıcıların rollerinin işgali -besin zincirinin tepesindeki konum- iki milyon yıl veya daha kısa sürede çok hızlı değişiyor. Bu, bir biyosferden bahsediyor. temelde istikrarsız.”

Kammerer, Avrupa’daki kurtlar ve Asya’daki kaplanlar gibi üremek ve büyümek için daha yavaş oldukları ve gezinmek ve avlanmak için geniş alanlara ihtiyaç duydukları için, yok olma tehdidi söz konusu olduğunda en büyük avcıların en savunmasız gruplardan bazıları olduğunu söyledi.

Rusya ve Güney Afrika’dan gelen fosiller, Inostrancevia’nın hikayesinin bir kısmını anlatıyor, ancak araştırmacılar iki bölge arasındaki bu büyük göç sırasında neler olduğunu bilmek istiyor. Kuzey Afrika’daki diğer umut verici fosil siteleri, bu bilgi boşluklarını doldurabilir ve hayvanların nasıl yaşadığı hakkında daha fazla bilgi verebilir.

Kammerer, “Ön memeliler, tam olarak sürüngenler olmasa da henüz memeli olmayan ilginç bir organizma grubudur ve gerçekte nasıl çalıştıklarını hayal etmek zor olabilir, bu yüzden iyi fosiller ve onların ayrıntılı incelenmesi çok önemlidir.” Dedi.

Araştırmacılar, Dünya’nın milyonlarca yıldaki en büyük biyolojik çeşitlilik kaybı sırasında olanları incelemenin, şu anda iklim krizi nedeniyle küresel olarak olup bitenlere bir ayna görevi görebileceğini söyledi.

Viglietti, “Kitlesel yok oluş olaylarının ekosistemleri nasıl etkilediğini daha iyi anlamak her zaman iyidir, özellikle de Permiyen şu anda yaşadıklarımıza temelde paralel olduğundan,” dedi.

“Bugün gerçekleşen kitlesel yok oluşla ne bekleyebileceğimize dair yakın tarihli herhangi bir benzerimiz yok ve Permo-Triyas kitlesel yok oluş olayı, iklim krizi ve yok oluşla neler yaşayabileceğimizin en iyi örneklerinden biri” dedi. . .