Bu beyin 310 milyon yıllık bir fosilde bozulmadan kaldı

Beyin dokusu doğuştan süngerimsidir. Kemikler, kabuklar veya dişlerden farklı olarak, yağ bakımından zengindir ve fosil kayıtlarında nadiren yer alarak hızla çürür.

Avustralya’daki New England Üniversitesi’nden omurgasız paleontolog Russell Bicknell, fosilleşmiş bir at nalı yengecinin vücudunun ön tarafında, hayvanın beyninin olabileceği yerde beyaz bir çatırtı fark ettiğinde şaşırdı. Daha yakından bakıldığında, yaratığın sinir sisteminin diğer bölümleriyle birlikte beynin olağanüstü bir izi ortaya çıktı.

Kuzeydoğu Illinois’deki Amazon Creek tortusunda keşfedilen, 310 milyon yıl öncesine dayanan ve fosilleşmiş ilk at nalı şeklindeki beyindir. Dr. Bicknell ve meslektaşları rapor buluş Jeoloji Dergisi’nde geçen ay.

“Bu tür fosiller o kadar nadirdir ki, bir tanesine rastlarsanız genellikle şok olursunuz” dedi. “Serin bir samanlıkta iğne seviyesinden bahsediyoruz.”

Keşif, eklembacaklıların beyinlerinin evrimindeki bir boşluğu doldurmaya yardımcı oluyor ve ayrıca yüz milyonlarca yılda ne kadar az değiştiklerini gösteriyor.

Yumuşak dokuların korunması özel koşullar gerektirir. Bilim adamları, amber olarak bilinen ve 66 milyon yıldan daha eski olmayan fosilleşmiş ağaç reçinesiyle kaplı beyinler buldular. Ayrıca, yassı karbon filmler olarak korunmuş, bazen değiştirilmiş veya 500 milyon yıldan daha eski şeyl yataklarında bulunan minerallerle kaplanmış beyinler buldular. Bu tortular, deniz tabanına batan ve hızla çamura gömülen ve düşük oksijenli bir ortamda ani bozulmadan korunan okyanusta yaşayan eklembacaklıların karkaslarını içerir.

Ancak, Yale Peabody Doğa Tarihi Müzesi’ndeki bir koleksiyonda korunan Euproops danae’nin fosilleşmiş beyni, korunmak için farklı koşullar gerektiriyor.

Eklembacaklılar yengeç değil, örümcekler ve akreplerle yakından ilişkiliydi. Tek bir köpekbalığı büyüklüğünde soyu tükenmiş bir at nalı yengeci, bir zamanlar sığ, acı tuzlu bir deniz havzası olan 300 milyon yıl önce gömülmüştü. Bir demir karbonat minerali olan Siderit, ölü yaratığın vücudunda hızla birikir ve küf oluşturur. Zamanla, yumuşak dokular ayrıştıkça, kaolinit adı verilen beyaz bir kil minerali, beynin bıraktığı boşluğu doldurdu. Dr. Bicknell’in benzersiz bir şekilde korunmuş beyin izlenimini keşfetmesine yardımcı olan, koyu gri bir kaya üzerindeki bu beyaz kalıptı.

2012 yılında bir eklembacaklı beyin fosili bildiren ilk kişilerden biri olan, ancak bu çalışmaya dahil olmayan Arizona Üniversitesi’nden nöroanatomist Nicholas Strausfeld, “Bu, beynin korunması için tamamen farklı bir durum” dedi. “Bu harika.”

Tükenmiş Euproops Beyin, besleme borusunun geçişi için merkezi bir boşluk ve hayvanın gözlerine ve bacaklarına bağlanan dallanan sinirleri gösterdi.

Bicknell ve meslektaşları, bu eski beyin yapısını, Atlantik kıyılarında hala bulunan bir tür at nalı yengeci olan Limulus polyphemus’unkiyle karşılaştırdılar ve dikkate değer bir benzerlik kaydettiler. At nalı yengeci dışarıdan biraz farklı görünse de, iç beyin yapısı 300 milyon yıldan fazla bir süre ayrılmış olmasına rağmen pek değişmemiştir.

Dr. Straussfeld, “Sanki bir dizi anakart jeolojik zaman boyunca sabit kalmışken, çevresel devreler farklı şekilde değiştirilmiş gibi” dedi.

olmasına rağmen E. danae fosili geçmişte diğer araştırmacılar tarafından şekli ve boyutları açısından incelenmiş ve bir pirinç tanesinden daha küçük olan beyin gözden kaçmıştır. Dr. Bicknell, “Bu özel özelliği aramıyorsanız, göremezsiniz” dedi. “Kafanızda bir araştırma imajı geliştiriyorsunuz.”

Bu iyi korunmuş antik beynin şanslı keşfi ile araştırmacılar, Mazon Creek çökellerindeki diğer fosillerde daha fazla örnek bulmayı umuyorlar.

Harvard Üniversitesi Karşılaştırmalı Zooloji Müzesi’nde omurgasız paleontolog ve çalışmanın ortak yazarı Javier Ortega Hernandez, “Eğer varsa, daha fazlası olmalı” dedi.