Boris Johnson’ın zamanı kesinlikle doldu

Gwynne Dyer, uluslararası ilişkiler üzerine bir gazeteci ve yorumcudur.

FİKİR: Olay örgüsü bundan daha tanıdık olamazdı: Suç dehası sonu gelmeyen cüretkar kaçamaklarla kaçar ve sonunda aptalca bir küçük hatayla yıkılır.

Bu, daha az ses çıkaran bir işi bitirecek sonsuz sıyrıklar ve skandallar arasında zahmetsizce kayan İngiltere Başbakanı Boris Johnson. Eski meslektaşları boşuna değil Günlük Telgraf onu “Yağlanmış Albino Domuz Yavrusu” olarak tanıyın. Ama tamamen zararsız taraflarca yıkılmak için! Küçük düşürücü.

Bu hafta, “Boris”in (her zaman ilk adıyla anılır) sonunda cezasını çektiği zaman olabilir. Sadece bir düzineden fazla personel partisi için (içecekli) kıdemli memur Sue Gray’in kararını beklemekle kalmıyor, 2 No’lu resmi konutunda. 10 Downing St., karantina sırasında. Şimdi polis de davranışlarına bakıyor.

Çok daha fazlasını kaçırdığında çok önemsiz görünüyor. Telegraph’ın Brüksel’deki Avrupa Birliği merkezindeki muhabiri olarak, örneğin Birleşik Krallık’ta satılan muzların ‘kıvrımlı’ değil düz olmasını gerektiren AB düzenlemeleriyle ilgili öfkeli (ama yanlış) hikayelerle azgın İngiliz milliyetçiliğini körükledi.

DAHA FAZLA OKU:
* Boris Johnson, tecrit partileri soruşturmasını beklerken istifa etmeyi reddetti
* ‘Bir pastayla pusuya düşürüldü’: İngilizler, zor durumdaki Başbakan Boris Johnson için son savunmayla alay ediyor
* İngiltere Başbakanı Boris Johnson ve kurmayları kaç tane sokağa çıkma yasağı partisi düzenledi? İşte bir rehber

İsmini yaptıktan sonra bir süre Londra belediye başkanıydı (genelde İşçi Partisi’ne oy veren bir şehirde Muhafazakar olmasına rağmen). AB’den kıl payı ayrılmaya yönelik Brexit kampanyasını (yüzde 52’ye karşı 48) kazanma gücüyle ulusal bir figür haline geldi.

AB ile tatlı bir çıkış anlaşması yapmaya çalışmakla suçladığı selefi Theresa May’i (aynı zamanda bir Muhafazakar) baltalayarak başbakanlığı aldı. Daha sonra kendisi de benzer bir anlaşma yaptı, bunun bir zafer olduğunu ilan etti, 2020 seçimlerini kazandı ve bir yıl içinde kendisinin imzaladığı anlaşmayı bozmakla tehdit etti.

Neredeyse her gün Johnson, büyük bir çekicilik ve bariz bir gerçekle, yüzsüz yalanlar söyler. Tembelliğiyle ünlüdür, fiili işi yalnızca mümkün olan en son anda yapar. Üç farklı anneden (ikisi evli) en az yedi çocuğu var. Pek çok ilişki oldu ve daha fazla çocuğu olabilir, çünkü asla tam olarak kaç tane olduğunu söylemeyecek.

Ve tereddütlü liderliği sayesinde Birleşik Krallık, Avrupa’daki en yüksek koronavirüs ölüm oranlarından birine sahip. Bütün bunlar için, İngiliz nüfusunun yaklaşık yarısının sınırsız övgüsünü aldı. (İskoçya ve Galler’de çok daha az.) Yine de şimdi birkaç şarap ve peynir partisi tarafından alaşağı ediliyor. Pek adil görünmüyor.

Johnson’ın paçayı sıyırdığı onca şeyden sonra, kamuoyuna yapılan bu küçük hakaret onu neden alaşağı etsin ki? Sanırım Londra’nın içinde yaşadığımız Camden Town semtindeki komşum Linda nedenini açıklayabilir. Küçük kızımıza bakıcılık yapan annesi Eileen, pandeminin ilk günlerinde öldü.

Eileen 2020 yılına kadar bir bakım evinde yaşıyordu. Hastanelerde yeni pandemi vakalarına daha fazla yer açmak için hükümetin hastane hastalarını Covid testi yapmadan bakım evlerine taburcu etme kararının birçok kurbanından biriydi. Politika, virüsü bakım evlerine taşıdı ve on binlerce insanı öldürdü.

Linda bir iPhone’da annesine veda etmek zorunda kaldı ve gerçek bir cenaze töreni olmadı. Cenaze arabası sokağımıza girdi ve komşular Eileen’e veda etmek için evlerinden maskeli ve sosyal mesafeli bir şekilde çıktılar. İki şarkıcı ve bir kemancı onu uğurlamak için en sevdiği İrlanda şarkılarını çaldı.

Kimse sarılmadı, daha sonra kimse Linda’nın dairesine geri dönmedi. O korkunç zamanda herkesin yapabileceği tek şey buydu. Ve o zamanlar insanlar Johnson’a özellikle kızgın değildi: O boş yere ortalıkta savruluyordu ama başka kimse de işini doğru yapmıyordu.

Doğum günleri, Noel için ayrılan insanlar için altı haftada bir 10 Numara’daki personel partileriyle ilgili hikayelerin bir damla beslemesi olduğunda, öfke şimdi geldi. Hatta bir şarap dolabı ve özel olarak donatılmış bir valizleri vardı, böylece şişeler onları başbakanın evini koruyan polisin yanından getirdiklerinde tıkırdamasın.

Yani Johnson artık tost. Sue Gray’in raporu bu hafta yayınlandığında son gelebilir. Polis soruşturması sona erdikten sonra gelebilir (suçlar cezai yaptırım değil, yalnızca para cezasını gerektirir). Muhafazakarların ülkenin dört bir yanındaki yerel meclis seçimlerinde dövülmeye gittiği Mayıs ayı kadar geç olabilir.

Johnson önce istifa etmezse, başarısız parti liderlerini görevden almak için iyi bilenmiş bir tekniğe sahip olan ve yeni bir seçim yaptıktan sonra seçim yapmak zorunda olmayan kendi Muhafazakar partisinin eline geçecek. (Muhafazakar milletvekilleri koltukları konusunda endişeli ve şimdi yeni bir seçimle yüzleşmek istemiyorlar.)

Ama öyle ya da böyle, 10 numaradan ayrılıyor.

Gwynne Dyer’ın yeni kitabı Savaşın En Kısa Tarihi.