Bilim adamları uzayı ve zamanı ayırmadan ‘minyatür’ bir solucan deliği simüle ettiler | Uzay

Bilimkurgunun dayanak noktasıdırlar ve küçüktürler ve fiziksel uzayda bulunmazlar, ancak araştırmacılar teorik olarak bir solucan deliği yarattıklarını söylüyorlar.

Araştırmacılar, bir kuantum bilgisayarda iki mini kara deliği simüle ettiklerini ve aralarında uzay-zamanda bir tünel gibi görünen bir mesaj ilettiklerini duyurdular.

Çarşamba günü Nature’da yayınlanan araştırmaya göre, ışınlanan kuantum bilgisine dayanarak, geçilebilir bir solucan deliği ortaya çıktığını, ancak deneyde uzayda ve zamanda herhangi bir yarık oluşturulmadığını söylediler.

Bir solucan deliği – uzay ve zamanda bir yarık – evrenin iki uzak bölgesi arasında bir köprüdür. Bilim adamları, onları tanımlayan fizikçilerden sonra Einstein-Rosen köprüleri olarak adlandırıyorlar: Albert Einstein ve Nathan Rosen.

“Ördeğe benziyor, ördek gibi yürüyor, ördek gibi ciyaklıyor. Bu noktada söyleyebileceğimiz şey bu – baktığımız özellikler açısından bir solucan deliğine benzeyen bir şeye sahibiz, Fizikçi ve çalışma ortak yazarı Fermilab, Physics American parçacık ve hızlandırıcı laboratuvarı Joseph Leiken dedi.

Makalenin ortak yazarlarından biri olan Caltech fizikçisi Maria Spiropoulou, araştırmayı “mini solucan deliği” özelliklerine sahip olarak tanımladı ve şimdi “adım adım yetişkin solucan delikleri ve küçük bebek solucan delikleri” yapmayı umuyor. Solucan deliği dinamikleri, Google’da Sycamore Quantum Processor adlı bir kuantum cihazında gözlemlendi.

Deneyde yer almayan uzmanlar, solucan deliğinin gerçekte yaratılmadığını not etmenin önemli olduğu konusunda uyardılar, ancak gelecekteki olasılıkları not ettiler.

Massachusetts Institute of Technology’de fizikçi olan Daniel Harlow, New York Times’a söyledi Deney, bir kalem ve kağıtla çalışılabilecek kadar basit bir modellemeye dayanıyordu.

Harlow, “Bunun bize kuantum yerçekimi hakkında zaten bilmediğimiz hiçbir şey öğretmediğini söyleyebilirim” diye yazdı. “Bir yandan, bunun teknik bir başarı olarak heyecan verici olduğunu düşünüyorum, çünkü bunu yapamazsak (ve henüz yapmadık), o zaman daha ilginç kuantum yerçekimi teorilerini simüle etmek kesinlikle masadan kalkacak.”

Çalışma yazarlarının kendileri, bilim adamlarının bu portal aracılığıyla insanları veya diğer organizmaları gönderebilmekten hala çok uzak olduğunu açıklıyor.

Spiropolo bir video brifinginde gazetecilere, “Benim için deneysel olarak, size bunun çok ama çok uzak olduğunu söyleyeceğim. İnsanlar gelip ‘Köpeğinizi bir solucan deliğine sokabilir misiniz?’ diye soruyor. Yani, hayır,” dedi. “…Bu çok büyük bir sıçrama.”

Lyken, “Bir şeyin prensipte mümkün olması ile pratikte mümkün olması arasında fark vardır” dedi.

“Öyleyse, köpeğinizi bir solucan deliğinden geçirme konusunda nefesinizi tutmayın. Bir yerden başlamalısınız. Ve bence bunu ele geçirebilecek olmamız benim için heyecan verici.”

Bu solucan delikleri, Einstein’ın evrendeki temel kuvvetlerden biri olan yerçekimine odaklanan genel görelilik kuramıyla tutarlıdır. Fizikçi John Wheeler, 1950’lerde “solucan deliği” terimini icat etti.

Laiken, “Bu fikirler uzun süredir var ve çok güçlü fikirler” dedi. “Ama nihayetinde, deneysel bilimdeyiz ve şu anda çok uzun bir süredir bu fikirleri laboratuvarda keşfetmenin bir yolunu bulmak için mücadele ediyoruz. Ve bu işin gerçekten heyecan verici yanı da bu. Sadece ‘Tamam, solucan delikleri’ değil. Bunlar, bir laboratuvar ortamında bulunmanın çok temel sorunları.”

Reuters ile