Merkezdeki araştırmacılar, güneş patlamalarının yoğunluğunu bir ölçekte ölçüyor, A Sınıfı patlamalar en küçük ve X Sınıfı patlamalar en büyüğü. Bilim adamları, 3 Temmuz parıltısını en büyük güneş patlaması sınıfı olan X1 olarak sınıflandırdılar.
ABD SWPC program koordinatörü Bill Murtaug, güneş patlamalarının Güneş yüzeyindeki büyük radyasyon patlamaları olduğunu söyledi.
Murtag, “Aynı anda patlayan milyonlarca 100 megaton hidrojen bombasının enerji eşdeğerinden bahsediyoruz” dedi.
Böyle büyük bir enerji salınımının burada, 93 milyon mil uzaktaki Dünya’da hissedilebileceğini kaydetti.
Güneş patlamaları, Dünya çevresindeki alanı etkileyen ve genellikle Güneş’in neden olduğu “uzay havası” koşullarının bir parçasıdır. Parlamalara bazen koronal kütle emisyonları, Dünya’ya ulaşabilen manyetik plazma kabarcıkları eşlik eder.
Murtagh, eğer bu enerji buraya ulaşırsa, yüksek frekanslı iletişimi ve nadir durumlarda GPS ve uydu sistemlerini etkileyebileceğini söyledi.
Güneş, parlama aktivitesinin dalgalandığı 11 yıllık bir güneş döngüsünden geçer.
25. döngü, Aralık 2019’da Güneş’in hala aktif olduğu, ancak daha sessiz olduğu ve daha az güneş lekesi içerdiği bir dönem olan Solar Minimum ile başladı.
Aktivite yavaş yavaş artacak ve maksimum güneşe ulaşacak – çok sayıda güneş lekesinin olduğu zaman – Temmuz 2025’te.
Nisan 2024’te Kuzey Amerika’yı tam bir güneş tutulması geçecek ve bu, bilim adamlarına etkinlik sırasında güneş patlamaları veya güneş lekeleri gibi güneşin aktivitesini gözlemleme fırsatı sunabilir.
Valentin, “Umarım, maksimuma yakın bir güneş tutulması bize sadece çarpıcı bir korona göstermekle kalmaz, aynı zamanda aktif bir yıldızın atmosferi ve uzayındaki yaşamı öğrenmemize yardımcı olacak güneşin yüzünde bazı büyük ve ilginç güneş lekelerini de gösterir” dedi. Colorado Eyaleti Boulder’daki Ulusal Güneş Gözlemevi müdürü Martinez-Bellett yaptığı açıklamada: “Hava olacak.”
Murtagh, tipik bir güneş döngüsünde, araştırmacıların tipik olarak 3 Temmuz parıltısının yoğunluğuna ulaşan yaklaşık 150 parlama gördüklerini söyledi. Aynı dönemde yaklaşık 1.500 küçük alev olabileceğini de sözlerine ekledi.
Murtagh, güneş patlamasından sonraki günlerde, güneş dönerken patlamanın yerinin Dünya’nın görüşünden kaybolduğunu söyledi.
Parlamanın yeri birkaç hafta içinde tekrar ortaya çıkacak, ancak ABD SWPC’nin bu süre zarfında güneşin diğer tarafındaki patlamaları izlemeye devam ettiğini kaydetti.
Güneş patlamasıyla Dünya’dan çok uzakta karşılaşıldığında, artan enerji emisyonlarının gezegenimizi etkileyemeyeceğini söyledi.
Murtag, “Güneş lekesi kümeleri haftalar hatta aylarca sürebilir, bu yüzden iki hafta sonra geri gelip gelmediklerini görmek istiyoruz.” Dedi.
More Stories
Yeni bir okyanus atlası, yapay ışığın geceleri denizleri nasıl kirlettiğini gösteriyor
NASA’nın Webb Uzay Teleskobu, Kayalık Gezegen Oluşumu bölgesinde su buharı tespit etti
Ölü bir balinanın leşiyle beslenen düzinelerce köpekbalığını izleyin: ScienceAlert