Batılı güçler, kendinden emin ama hırpalanmış Ukrayna’ya yardımı hızlandırdı

Gwen Dyer, Birleşik Krallık’ta yaşayan Kanadalı bir gazeteci ve uluslararası ilişkiler üzerine uzun süredir yorumculuk yapıyor.

Fikir: İki ay önce, Rus tankları Ukrayna’ya ilk girdiğinde, Washington veya NATO’dan işgalle ilgili her mesajda, Batı ittifakının ne yapmayacağını söyleyen önemli bir paragraf vardı.

NATO güçleri Ukrayna’ya yardım için gönderilmeyecek. Ukrayna’ya bazı “savunma” silahları verecek, ancak “saldırı” silahları vermeyecek, örneğin anti-tank füzeleri verecek ama tank vermeyecek.

Başka bir deyişle, Ukrayna’nın kaybetmesine izin verecek, ancak yavaş yavaş.

Hiçbir koşulda Rusya’nın NATO’nun askeri harekatı ile karşı karşıya kalacağından korkmasına neden olacak bir şey yapmaz.

Daha fazla oku:
* Ukrayna’da bir tren istasyonuna düzenlenen füzeli saldırıda 52 kişi hayatını kaybetti.
* Ukrayna cumhurbaşkanı müzakerelerde ‘gecikmeden’ barış istediğini söyledi
* Ukrayna için sırada ne var?

İşler nasıl değişti!

Geçtiğimiz iki hafta içinde Amerika Birleşik Devletleri, Sustalı muharebe insansız hava araçları ve kundağı motorlu obüsler de dahil olmak üzere yaklaşık 2 milyar dolar değerinde modern silahın Ukrayna’ya doğru yola çıktığını duyurdu.

Almanya bile (başlangıçta Ukrayna’ya sadece 5.000 kask teklif ediyordu) modern uçaksavar silahları gönderiyor.

Retorik olarak, gökyüzü sınırdır. ABD Savunma Bakanı Lloyd Austin, Kiev’e yaptığı hızlı ziyaretin ardından geçtiğimiz Pazartesi günü Polonya sınırında düzenlediği basın toplantısında, “Ukrayna’yı işgal etmek gibi şeyler yapamayacak kadar zayıf Rusya’yı görmek istiyoruz” dedi.

Joe Biden’ın geçen ay Moskova’daki rejim değişikliğiyle ilgili gafına benzemiyordu.

Kiev gezisinde de bulunan Dışişleri Bakanı Anthony Blinken, Austin’e destek paylaşımında bulundu: “Sanırım sekreter iyi söyledi.” ABD’nin şu anki resmi hedefi, Rusya’yı Ukrayna’yı güvenilir bir şekilde tehdit edemeyecek kadar zayıf bir devlete indirgemek ve orada tutmaktır.

Bu, elbette, Rusya’nın mevcut savaşta Ukrayna ordusunun elinde ezici bir yenilgiye uğradığını varsayar. Ayrıca, NATO ve diğer ülkelerin Rusya’ya dayattığı yıkıcı ekonomik yaptırımların savaş bittikten sonra da devam edeceğini zımnen varsayıyor.

Onlara kale direklerini bu kadar dramatik bir şekilde hareket ettirme güvenini veren neydi?

Kesinlikle askeri durum değil. Ukrayna, her birinde yetersiz sayıda birçok farklı cephede eşzamanlı bir saldırı olan ilk Rus taarruzunun üstesinden gelmeyi başardı.

Ama savaş henüz bitmedi.

Rusya’nın ilk stratejisi, ancak Ukrayna Rusya Devlet Başkanı Vladimir Putin’in öngördüğü gibi olsaydı başarılı olabilirdi: İlk hamlede çöken işe yaramaz silahlı kuvvetleri olan “sahte” bir devlet.

Hiç de öyle değildi elbette ve Potemkin ordusunun sahibi Ruslardı.

Yani ilk turdaki zafer neredeyse varsayılan olarak Ukrayna’ya gitti, ancak ikinci tur şimdi başlıyor ve çok daha zor olacak.

Ruslar şimdi çoğunlukla doğu Ukrayna’da tek bir cephede yoğunlaşmış durumda ve çok sayıda ve üstün ateş gücüne dayanan geleneksel ve metodik taktiklerinin tasarlandığı gibi çalışmasına izin veriyor.

Putin’in sabırsızlığının neden olduğu hâlâ çok sayıda siyasi müdahale var – terk edilmiş Kiev cephesinden çekilen Rus birlikleri, dinlenmek ve yeniden bir araya gelmek için vakitleri olmadan doğudaki çatışmalara geri itiliyor – ancak yavaş yavaş zemin kazanıyorlar.

En azından önümüzdeki birkaç hafta boyunca ilerlemeye devam edecekler. Ukraynalılara daha fazla ve daha iyi silahlar geliyor, ancak silahları mürettebatlarıyla eşleştirmek ve onları cepheye götürmek zaman alacak.

Şu anda pek olası değil, ancak Ukrayna yine de bu savaşı kaybedebilir.

Aşırı ihtiyat, yerini aşırı güvene bıraktı ve Biden, Blinken ve Austin, “Moskova’dan geri adım atma”nın kendi diplomatik versiyonlarına sahip olabilirler.

Ukraynalıların sonunda Rus ilerlemesini durdurduğu ve ardından geri ittiği rakip bir senaryo daha olasıdır, ancak kendi zor ve tehlikeli seçimlerini getirecektir.

Ukraynalılar topraklarını geri almaya başlarsa, nerede duracaklar? Savaşın başladığı hat üzerinde Kırım ile Donetsk ve Luhansk’ın bazı eyaletleri Rusya’nın elinde kaldı.

Bu mantıklı olabilir, ancak acı ve intikamcı Ukraynalıları 2014 öncesi sınırlarını durdurmaya ikna etmek zor olacak.

Washington ekibini şimdilik orada durmaya ikna etmek de zor olacak, ancak ikna edilmeleri gerekiyor. Alternatif, Rusya ile bu on yılın ötesine geçebilecek yeni bir Soğuk Savaş.

2022 sınırında durmak, tek taraflı ateşkes ilan etmek ve Putin’in rüzgarda sürüklenmesine izin vermek çok daha iyi. Ruslar eninde sonunda ondan kurtulacaklar, bundan sonra Ukrayna’dan tazminat karşılığında yaptırımları sonlandırabilirsiniz.

Bu son derece arzu edilen sonuca ulaşmak için, Ukraynalılar önce henüz çantaya konmamış olan savaşlarını kazanmalıdır. O zaman arkadaşları onları tam bir zafer elde etmemenin uzun vadeli çıkarlarına olduğuna ikna etmek zorunda kalacaklar.

Satmak kolay değil.