Batı Papua’dan elde edilen yeni kanıtlar, insanların Pasifik’e ilk kez nasıl ve ne zaman taşındığına dair yeni ipuçları sağlıyor

İnsanlığın derin geçmişinde yetenekli denizciler Asya’dan Pasifik Okyanusu adalarına cesur yolculuklar yaptılar. Türümüzün dağılımını şekillendiren şey, küresel çapta önemli olan bu göçtü. Homo sapiens – Gezegenin her yerinde.

Bu denizciler, Batı Papua’dan Yeni Zelanda’nın Aotearoa kentine kadar bugün bölgede yaşayan insanların ataları oldular.

Ancak arkeologlar için bu denizdeki dağılımların kesin zamanlaması, yeri ve doğası belirsiz.

ilk kez, Yeni araştırmamız Bu, denizcilerin 50.000 yıldan fazla bir süre önce Batı Papua kıyılarındaki adalara ulaşmak için ekvator boyunca seyahat ettiklerine dair doğrudan kanıt sağlıyor.

Pasifik Okyanusu’na açılan kapıda sondaj

Waigeo Adası’ndaki arkeolojik saha çalışmamız Raja Ampat Batı Papua Takımadaları, Yeni Zelanda, Batı Papua, Endonezya ve ötesinden akademisyenlerin yer aldığı türünün ilk büyük uluslararası işbirliğini temsil ediyor.

Kazılarımızı tropik yağmur ormanlarıyla çevrili devasa bir kireçtaşı odası olan Mololo Mağarası’na yoğunlaştırdık. Derinliği yüz metreyi bulan mağara zaman zaman yarasa, kertenkele ve yılan kolonilerine de ev sahipliği yapıyor.

Yerel Ambel dilinde Mololo, akıntıların toplandığı yer anlamına gelir ve yakındaki boğazlardaki dalgalı sular ve büyük girdaplar nedeniyle bu adı almıştır.

Kazılar, taş eserler, hayvan kemikleri, kabuklar ve odun kömürü ile ilişkili insan yerleşiminin çeşitli katmanlarını ortaya çıkardı; bunların tümü mağarada yaşayan eski insanlar tarafından dökülmüş malzeme kalıntılarıydı.

Bu tür arkeolojik bulgular daha derin katmanlarda nadirdi, ancak Oxford Üniversitesi ve Waikato Üniversitesi’nde yapılan radyokarbon tarihlemesi, insanların günümüzden en az 55.000 yıl önce Mololo’da yaşadığını gösterdi.

Yağmur ormanlarında yiyecek arama

Kazıda elde edilen en önemli buluntulardan biri o dönemde yapılmış ağaç reçinesinden yapılmış bir eserdi. Bu, Afrika dışındaki insanlar tarafından reçine kullanımının en eski örneğidir. Bu, insanların yağmur ormanlarında yaşamak için geliştirdikleri karmaşık becerileri ifade eder.

Taramalı elektron mikroskobu analizi, eserin birden fazla aşamada üretildiğini gösterdi. İlk olarak reçineyi üreten bir ağacın kabuğu kesilerek reçinenin gövdeye düşmesine ve sertleşmesine izin verildi. Daha sonra sertleştirilmiş reçine oluşturuldu.

Bu eserin işlevi bilinmiyor ancak mağara içinde ateş yakmak için yakıt kaynağı olarak kullanılmış olabileceği düşünülüyor. Benzer bir reçine yirminci yüzyılda Batı Papua’da toplanmış ve gazlı aydınlatma ve elektriğin kullanılmaya başlanmasından önce yangın başlatmak için kullanılmıştı.

Mololo Adası’ndaki hayvan kemikleri üzerinde yaptığımız çalışma, insanların yabani kuşları, keseli hayvanları ve belki de büyük yarasaları avladığını gösteriyor. Waigeu Adası, avlanması zor olan küçük hayvanlara ev sahipliği yapsa da insanlar, adaların kolayca sağladığı kıyı yiyeceklerinin yanı sıra yağmur ormanı kaynaklarını da kullanmaya adapte olmuşlardır. Bu, zor koşullar altında insanın adaptasyonunun ve dayanıklılığının önemli bir örneğidir.

Pasifik Okyanusu’na deniz yolları

Mololo’daki kazılar, insanların Pasifik Okyanusu’na taşındığı zamanı kesin olarak aydınlatmamıza yardımcı oluyor. Bu zamanlama hararetle tartışılıyor çünkü türümüzün Afrika’dan Asya ve Okyanusya’ya ne kadar hızlı yayıldığı konusunda önemli sonuçlar doğuruyor.

Bu aynı zamanda insanların dev kanguru gibi devasa okyanus hayvanlarını sürüp sürmedikleri konusunda da çıkarımlar içeriyor (Protimnodon) ve dev vombatların (Diprotodontidler) neslinin tükenme tehlikesiyle karşı karşıya olduğunu ve bunların “hobbitler” gibi diğer insan türleriyle nasıl etkileşime girdiklerini (Homo floresiensis) yaklaşık 50 bin yıl öncesine kadar Endonezya adalarında yaşıyordu.

Arkeologlar, Pasifik Okyanusu’na giden iki varsayımsal deniz geçidinin olduğunu öne sürdüler: Avustralya’ya giden güney rotası ve Batı Papua’ya giden kuzey rotası.

Bugün Kuzey Avustralya’da yapılan kazılar, insanların Batı Papua’yı Avustralya’ya bağlayan antik Sahol kıtasına 65.000 yıl önce yerleşmiş olabileceğini gösteriyor.

Ancak Timor’dan elde ettiğimiz bulgular, insanların yalnızca 44.000 yıl önce güney rotasında ilerlediğini gösteriyor. Çalışmamız, ilk denizcilerin kuzey rotası üzerinden Batı Papua’ya geçtikleri ve daha sonra Avustralya’ya taşındıkları fikrini destekliyor.

Batı Papua: arkeolojik bir gizem

Araştırmalarımıza rağmen Batı Papua’nın derin insan geçmişi hakkında hâlâ çok az şey biliyoruz. Araştırma öncelikle bölgedeki siyasi ve sosyal kriz nedeniyle sınırlıydı.

Araştırmamızın, erken dönem Batı Papualıların sofistike olduklarını, hızlı hareket edebildiklerini ve küçük tropik adalarda yaşamak için yaratıcı çözümler geliştirebildiklerini gösterdiğini belirtmek önemlidir. Projemizde gerçekleştirilen kazılar Bu çalışma, insanların bölgedeki iklim ve çevresel değişikliklere nasıl uyum sağladığı hakkında daha fazla bilgi sağlamayı amaçlamaktadır.

Bağımsız Papua Yeni Gine eyaletindeki diğer arkeolojik alanlardan biliyoruz ki, insanlar Pasifik bölgesine vardıklarında, çok uzak yerlere gitmeye devam ettiler. Yeni Gine dağlık bölgeleri, Bismarck Takımadaları Ve Solomon Adaları 30 bin yıl önce.

Denizcilerin Vanuatu, Fiji, Samoa ve Tonga gibi daha küçük adalara yerleşmek için Solomon Adaları’nın ötesine genişlemeye başlaması yaklaşık üç bin yıl öncesine kadar değildi. Onların torunları daha sonra Hawaii, Rapa Nui ve Aotearoa’ya gitti.

Batı Papua arkeolojisinin haritasını çıkarmak hayati önem taşıyor çünkü Pasifik atalarımızın nereden geldiğini ve bu yeni ve alışılmadık adalar denizinde yaşamaya nasıl adapte olduklarını anlamamıza yardımcı oluyor.

Yazarlar, Manokwari Bölgesel Kültürel Miras Merkezi’nde sosyal antropolog olan Abdul Razak Makab’ın katkılarından dolayı takdirlerini ifade ediyorlar.