Ay’da güneşten gelen su bulundu: ScienceAlert

Yeni bir toz analizi elde edildi Ay Ay yüzeyi ile ilişkili suyun güneşten gelmiş olabileceği öne sürülüyor.

Daha spesifik olarak, güneş rüzgarından gelen hidrojen iyonlarının bombardımanının, ay yüzeyine çarpmasının, metal oksitlerle etkileşiminin ve yer değiştiren oksijenle bağlanmasının sonucu olabilir. Sonuç, orta ve yüksek enlemlerde büyük miktarlarda Ay regolitinde saklanabilen sudur.

Bunun, Ay’daki suyun kaynağı ve dağılımı hakkındaki anlayışımız üzerinde etkileri vardır – ve bizim anlayışımızla ilgili olabilir. Dünyadaki suyun kökenleri.

Ay çok kuru bir toz topu gibi görünüyor, ancak son araştırmalar bir top olduğunu buldu. çok fazla su o tarafta şüphelenilen herkesten daha fazla. Açıkçası, göllerde ve göllerde yüzmüyorlar. bu bir ay regolitinde bağlımuhtemelen gizli Kalıcı gölgeli kraterlerdeki buz gibive izole edilmiş obsidyen küreler.

Bu, doğal olarak, tam olarak ne kadar su var gibi sorulara yol açar. Nasıl dağıtılır? Nereden geldi? Son sorunun muhtemelen birden çok yanıtı vardır.

bir kısmı gelebilir asteroit etkiler. bazıları yerden. Bununla birlikte, kozmik yağmur bulutlarını hayal ederken akla gelen ilk şey olası bir kaynak değildir.

Adil olmak gerekirse, güneş tam olarak nemlenmiyor, ancak rüzgarları kesinlikle güvenilir bir yüksek hızlı hidrojen iyonu kaynağı. içeren dizin Daha önce Apollo görevlerinden Ay kirinin analizi, suyun Ay bileşenlerinin en azından bir kısmından güneş rüzgarının sorumlu olduğu yönündeki güçlü olasılığı ortaya çıkarmıştı.

Çin Bilimler Akademisi’nden jeokimyacılar Yuchen Xu ve Heng Sitian liderliğindeki bir araştırma ekibi, Chang’e-5 misyonu tarafından geri kazanılan ve ay suyu için bir güneş kaynağını destekleyen tahıllarda kimya buldu.

17 tane incelediler: 7 olivin, 1 piroksen, 4 plajiyoklaz ve 5 cam. Bunların hepsi, Apollo ve Luna tarafından toplanan alçak enlem örneklerinin aksine, bir orta enlem bölgesi Kuru bir bazalt yatağından, bilinen en genç Ay volkanik bazaltlarından toplanan Ay’ın.

Raman spektroskopisi ve enerji dağıtıcı X-ışını spektroskopisi kullanarak, bu tanelerin dış kenarlarının kimyasal bileşimini incelediler – 100 nm. tahıl kabuğu Uzay havasına en çok maruz kalandır ve bu nedenle tahılın iç kısmına göre çok değişiklik gösterir.

Bu kenarların çoğu, 1,116 ila 2,516 ppm arasında değişen çok yüksek bir hidrojen konsantrasyonu ve çok düşük döteryum/hidrojen izotop oranları gösterdi. Bu oranlar, güneş rüzgarında bulunan bu elementlerin oranlarıyla tutarlıdır; bu, güneş rüzgarının ay ile çarpıştığını ve ay yüzeyinde hidrojen biriktirdiğini gösterir.

Chang’e-5 iniş sahasındaki güneş rüzgarından türetilen su içeriğinin milyonda yaklaşık 46 parça olması gerektiğini buldular. Bu, uzaktan algılama ölçümlerine karşılık gelir.

Ay minerallerinde hidrojenin korunup korunamayacağını belirlemek için araştırmacılar daha sonra bazı tanecikler üzerinde ısıtma deneyleri yaptılar. Gömüldükten sonra tanelerin aslında hidrojeni tutabildiğini buldular.

Son olarak, araştırmacılar ay toprağında farklı sıcaklıklarda hidrojenin korunması hakkında simülasyonlar yürüttüler. Bu, sıcaklığın Ay’daki hidrojenin aşılanmasında, taşınmasında ve gaz çıkışında önemli bir rol oynadığını ortaya çıkardı. Bu, güneş rüzgarından elde edilen suyun çoğunun, sıcaklıkların daha soğuk olduğu orta ve yüksek enlemlerde tutulabileceği anlamına gelir.

Bu bulgulara dayanan bir model, ayın kutup bölgelerinin güneş rüzgarından gelen su açısından daha zengin olabileceğini öne sürüyor – bu bilgi, gelecekteki Ay keşif görevlerini planlamak için çok yararlı olabilir.

Polar ay toprağı, Chang’e-5 örneklerinden daha fazla su içerebilir. kozmokimyacı Yangting Lin diyor Çin Bilimler Akademisi.

“Bu keşif, Ay’daki su kaynaklarının gelecekteki kullanımı için büyük önem taşıyor. Ayrıca, parçacıkları ayırıp ısıtarak, Ay toprağındaki suyun çıkarılması ve kullanılması nispeten kolay.”

Araştırma yayınlandı PNAS.