Avrupa ülkesi çifte tatlar ve girişlerle dolu

Aşağıdakiler, Lonely Planet’in yeni güncellenmiş Portekiz rehberinden bir alıntıdır ve izin alınarak yeniden yayınlanmıştır.

Yeterince iyi dinleyin ve arsız kinayelerle dolu şarkılar bulacaksınız. Yakından bakın ve müstehcen karakterlerle süslenmiş tekneleri fark edeceksiniz. Belki de havalı masadan “yanlışlıkla” şımarık bir şey seçeceksin. Son derece muhafazakar bir geçmişe sahip bir ülke için Portekizliler, ikili duygularıyla kesinlikle şakacı.

Ne kadar uğraşırsanız uğraşın çeviride kaçınılmaz olan bazı fıkralar vardır. Bimba’nın şarkısını yabancı bir arkadaşa yorumlamaya çalıştığınızda böyle hissettiriyor. Tek bir kelime anlamadan bu neşeli, geleneksel müzikle dans edebilirsiniz, ancak şakaya kapılmayacaksınız ve bazen en iyisi bu.

Örneğin, bu Portekiz müzik türünün en ünlü şarkıcılarından biri olan Quim Barreiros’un “Garagem da Vizinha” şarkısını ele alalım. Bu şarkı çatıda komşunuzun garajına park etmekle ilgili olsa da, bu yüzeysel metaforu çıkarmak için en yaratıcı beyinleri gerektirmez. Ama bemba müziğini inanılmaz derecede popüler yapan nedir? Akordeonun hızlı ritmi mi, akılda kalıcı melodisi mi, yoksa şaşırtıcı derecede akılda kalıcı sözleri mi? Ne de olsa bu şarkılar herkes tarafından beğeniliyor. Lizbon’daki Aziz Anthony Günü gibi yerel kutlamalarda, Coimbra’daki mezuniyet törenlerinde ve ülke genelindeki Karnaval ve düğünlerde parıldayarak yetişkinlere ve çocuklara dans ettiler.

Onlar neşeli, komik şarkılar ve şakaya katılıp katılmamanız önemli değil gibi görünüyor. Ama kesinlikle ona bağlam kazandırmaya yardımcı olur. İnsanları mümkün olan her şekilde kontrol etmeye ve sansürlemeye çalışan bir rejim olan diktatörlüğün düşüşünden doğan bir tür.

Hükümet, “mavi kalem” anlamına gelen “lápis azul” kelimesiyle, halkın tüketimine uygun olmadığı düşünülen metinleri ve görselleri çapraz inceleyecek. Şarkı sözleri, elbette, diğer daha az belirgin sanat formlarında olduğu gibi ayrıntılı olarak gözden geçirilir. Sürekli izleme, subliminal mesajlarda gizli gizli geleneksel pratiğin ortaya çıkmasına neden oldu.

Aveiro sahilinde rahat bir yürüyüş yaparken, şehrin Venedik gondolları olan moliceiros’u hayranlıkla izleyebilirsiniz. Ancak daha yakından incelediğinizde, renkli pruva ve kıçın maviden biraz daha fazla bir şeyle süslendiğini fark edeceksiniz. Fado şarkıcısı Amalia veya şair Camões gibi ünlü figürleri ve dini ikonları tasvir eden ‘kabul edilebilir’ şekilde dekore edilmiş teknelerin yanında demirlemiş, kesinlikle bir azizin yüzünü kızartacak bir tablo olacaktır. “Hey Alberto, chorizo ​​\u200b\u200biyi mi?” Gibi ifadeler düşünün. veya teknenin üzerinden “Ne güzel bir incir” geçti. Bazı gruplar, son yıllarda az giyimli kadınların yer aldığı daha görünür hale geldi.

Ancak 20. yüzyılda kelime oyunu, Kartal Hükümeti’nden kaçmanın anahtarıydı. Amarante’de bazı şekerlemelerin üretimi de Estado Novo sistemi tarafından tamamen ortadan kaldırılmıştır. nedeni? Fallik biçimli hatalı hamur işleri (doces fálicos). Lezzetli olmasına rağmen, iktidardaki muhafazakarlar için biraz riskli kabul edildi. Yine de, bu şekerli çubukları gizli yasaklama tarzında pişiren kasaba halkı sayesinde gelenek canlı tutuldu. Diktatörlük düştüğünde, Amarante onun şeytani yaratığını tüm kalbiyle kucakladı.

Yaz şenlikleri sırasında bu kuzey şehrini ziyaret edin ve rüzgarda sallanan fallik kirazkuşlarıyla süslenmiş sokakları ve şeker satan her şekil ve büyüklükte eşit derecede tatlı kadınları göreceksiniz.

Gelenek, Ocak ayında yerel halkın bereketli ve elverişli bir Yeni Yılı başlatmak için arkadaşlarına ve ailesine bu lezzetli ikramları sunmasıyla geri döner. Bu lezzetli tatlının aslını kimse bilmiyor. Bazıları bunun geçmişin pagan ritüelleriyle bağlantılı olduğunu söylerken, diğerleri bunu şehrin koruyucu azizi São Gonzalo’nun çöpçatanlık becerilerine bağlıyor. O kadar popüler bir sembol haline geldi ki, fırıncılar artık yıl boyunca bu müstehcen şekilli tatlıları sunuyor.

Caldas da Rainha’da Bordalo Pinheiro’nun şehrin eşanlamlısı olan lahana şeklindeki kaseleri gibi geleneksel seramiklerin yanı sıra 2 fitlik birkaç bar şişesi bulunabilir. Bu kültürel miras, mahkemesini eğlendirmek için geri getirdiği hatayla o kadar alınan Kral I. Louis’e (1838-1889) kadar uzanır. Bugün kendilerini sözde Fallos de Caldas’ı yaratmaya adamış sadece birkaç sanatçı var. O zamandan beri, büyük penislerin yan dalları oldu: parlak tasarımlara sahip daha küçük versiyonlar, bazılarının komik – hatta ürkütücü – küçük yüzleri şimdi ortaya çıkıyor ve uzun geleneği sürdürüyor.

Böylece, diktatörlüğe ve onun ifade özgürlüğünü denetlemesine yakışır bir veda olarak, 23 yıl sonra Karanfil Devrimi’ni anmak için bir heykel yaptırıldı. Parque Eduardo VII’de, başkente bakan bir tepenin üzerinde, Monumento ao 25 ​​​​de Abril adlı yaklaşık 6 metre yüksekliğinde mermer bir dikilitaş var. Geriye dönüp baktığınızda, gerçekte neye baktığınızı merak ediyor olabilirsiniz. Sanatçı João Cutlero (1937-2021) eserinin bariz fallik çağrışımını sık sık inkar etse de, dikilen bu heykelin devrilen diktatörlük için bir orta parmak işlevi görüp görmediğini merak etmeden duramazsınız.

Portekiz her zaman büyük ölçüde muhafazakar bir ülke olmuştur ve olmaya devam etmektedir. Din burada hala önemli bir rol oynuyor, dolayısıyla bu semboller dışarıdan biri için sürpriz olabilir. Aslında, kökleri kırsal alanlarda olan Portekiz kültürünün bu huysuz yanından uzak durmayı tercih eden büyük şehirlerdeki insanlar tarafından genellikle hor görülürler. Ayinden sonra fallik tatlılar yemek, bir geçit töreninden sonra pimba dansı yapmak: Bu, hiç şüphesiz anlaşılması güç bir tezattır. Çocukça olarak algılanabilecek ve dışarıdan birinin bakışına tarihlenebilecek şakacı bir mizah. Ancak, ülkedeki en büyük şenlikleri başlatmak için her yıl tozu alınır ve çıkarılır. Hala onun yeri var.

Belki de bu kışkırtıcı eğlence biçiminden hala basit bir zevk almamızın nedeni, bu kadar uzun süredir sessiz olmamızdır. Kendini ifade etme özgürlüğü, halkın üzerine gölge düşüren bir sistem olan Estado Novo’nun otoriter uzantısı tarafından bastırıldı. Sansürün prangalarından kurtulan Portekizliler, bir zamanlar kendilerine bunu yapmalarını yasaklayanların karşısında dilleriyle dans etmeyi, eğlenmeyi, sevinmeyi ve sevinmeyi seçti.

Bugün hala iyi bir Trocadilho oyununun tadını çıkarıyoruz ve kendimizi fazla ciddiye almıyoruz.

Bir dahaki sefere Portekiz’in koruyucu azizini kutlayan bir partide gülüp dans eden insanlar gördüğünüzde onlara katılın. Hatta belki onlara bu şarkının neden olduğunu sorun.