Antarktika’daki “Diriliş Buzulu” 23. yüzyılda yok olabilir

Antarktika’daki sözde “Diriliş Buzulu” iki yüzyıldan daha kısa bir sürede tamamen yok olabilir. Bu, son altı yılını devasa buz kütlesini inceleyerek geçiren Amerikalı ve İngiliz bilim adamlarından oluşan bir ekibin ulaştığı korkutucu sonuçlardan biri.

Toplam alana göre dünyanın en büyük buzulu olmasa da Thwaites Buzulu, 75 mil (120 km) genişliğiyle en genişidir. 74.000 mil karelik (192.000 kilometrekarelik) buzul Florida’dan daha büyüktür ve yer yer 6.500 fitten (2.000 m) daha kalındır. Buzul çok büyük olduğu için bol miktarda su içeriyor. Thwaites Nehri’nin erimesi halihazırda küresel deniz seviyesindeki artışın %4’ünü oluşturuyor ve eğer nehir çökerse sorun daha da kötüleşecek. Araba kullanmak 2 fitten (65 santimetre) fazla başka bir yüksekliğe. Bu bir felaket olurdu ve yeni verilere göre 23. yüzyılda bu gerçekleşecek gibi görünüyor.

Buzul, 2018 yılından bu yana Uluslararası Thwaites Buzulu İşbirliği tarafından yürütülen bir araştırmaya konu oluyor. Bu haftanın başlarında araştırmacılar gözlemlerini Britanya Antarktika Araştırması’nın bir toplantısında sundular. Buzul ilk kez 1940 yılında keşfedildi ve o zamandan bu yana sürekli olarak küçülüyor; ekibin bildirdiğine göre bu eğilim daha da hızlanacak.

İngiliz Antarktika Araştırması’nda deniz jeofiziği uzmanı ve Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli üyesi Rob Larter, bir basın toplantısında şunları söyledi: “Thwaites Nehri 80 yıldan fazla bir süredir azalıyor ve son 30 yılda önemli ölçüde hızlandı. ve sonuçlarımız bunun şu şekilde ayarlandığını gösteriyor: Daha fazla ve daha hızlı düşüşe geçmek için. O serbest bırakır“Thwaites Buzulu’nun gerilemesinin önümüzdeki yüzyılda hızlanacağı konusunda bir fikir birliği var. Bununla birlikte, büyük ölçekli modellere dahil edilecek kadar iyi çalışılmamış olan son çalışmalarla ortaya çıkan ek süreçlerin ortaya çıkabileceğine dair endişeler de var. “Düşüş daha çabuk hızlanacak.”

Thwaites Nehri üzerindeki bir çöküşün etkileri şiddetli olacaktır. Yakın zamanda yapılan bir tahmin, ABD kıyılarındaki deniz seviyelerinin 2050 yılına kadar 18 inç (46 santimetre) kadar artacağını öngörüyordu. Ulusal Okyanus ve Atmosfer İdaresi’ne göre bu, yıkıcı su baskınlarına yol açacaktır. Thwaites Nehri’nin daralma hızı artarsa ​​durum daha da kötüleşebilir.

Son yıllarda iyimserliğe pek yer kalmadı. 2022’de başka bir çalışma buzulun altındaki su altı sırtını inceledi ve bir noktada mevcut hızının neredeyse iki katı hızla hareket ettiğini buldu. Bu endişe verici bir bilgi çünkü bilim insanları bunun tekrar hızlanıp kırılgan durumu istikrarsızlaştırabileceğinden korkuyor.

Uluslararası Buz Enstitüsü tarafından yapılan önceki araştırmalar, Thwaites Nehri’nin bazı modellerin öngördüğünden daha yavaş erirken, bu bozulmanın bir kısmının buz yapısındaki zayıf noktalardaki çatlaklarda meydana geldiğini ve çökme riskini artırdığını ortaya çıkardı.

Bu kesinlikle endişe verici olsa da, IPCC bilim insanları küresel emisyonların azaltılmasının olumlu bir etki yaratacağını söylüyor. Maalesef bunun ortaya çıkması biraz zaman alacak, çünkü erimenin büyük bir kısmı derin okyanus sularının ısınmasından kaynaklanıyor ve emisyonlar sıfıra düşse bile yeniden soğuması biraz zaman alacak.

Genel olarak veriler iç karartıcı. Normalde makaleyi bitirmek için kısa bir not eklerdik, ancak bu uygun görünmüyor. Umarız Cuma gününüzü mahvetmemişizdir.