Amerika’nın kalbinde hindi ve çok daha fazlasını avlayın [column] | temiz havada

PARİS, Illinois – Üç bahar önce, doğu Illinois’deki büyükanne ve büyükbabamın tarım çiftliğinde çocukluk yıllarıma geri dönmek için 10 saatlik uzun bir yolculuğa çıktım.

Ana çekim, şu anda bir aile kasasında tutulan dört tarım arazisinin küçük ormanlarında yabani hindilerin yakalanmasıdır. Ayrıca küçük göletlerde ve göllerde balık tutuyoruz. Ama yolculuğu her bulduğumda, sadece oyuncu kadrosu ve patlama yolculuğundan çok daha fazlası çıkıyor.

Büyük ülkemizin her yerini gezmeyi seviyorum. Lancaster County’den enlem ve boylamda büyük sıçramalarla değişen insanların farklı manzaraları, mutfağı, mimarisi, tarihi, gelenekleri ve duygularını öğrenmeyi seviyorum.

Austin, Teksas’tan seyahat eden yeğenim Logan Crabell, “Avcılık ve balıkçılık size ülkenin asla ziyaret etmeyeceğiniz yerlerinin tadını çıkarma yeteneği verir” dedi. “Gizli bir hayat kesmek gibi.”

Çok az şey, büyük bir ağacın dibinde oturup, nemli bir sabahta ormanın açılmasını izlemekten daha değerlidir. Burası, yol kenarındaki ailelerin hala yaşadığı Brinkerhof Yolu’ndaki ağaçlık bir alanda, açık bir sabahta kendimi bulduğum yer.

Lancaster’lı Sheldon Hurst olarak, kulaklarımız bir ağaçta tünekten yükselen maceracı bir oyuncunun yönünde çınladı, ormandan ve ağaçlardan hiç duymadığım kuşların cıvıltıları yükseldi.

Ah, kuşları seslerinden tanıyabilmek. Yine de, bir noktada genç ağaçlarda sallanan üç parlak alevde yanlış bir şey yoktu. Artan ve iç içe geçen gevezelik, illüzyonistin suskunluğu ve yalvarışlarımıza yanıt vermemesi için bir teselli oldu.

Mısır tarlasındaki bir hindi tuzağına bakmak için tam zamanında, canlı plastik şirketimin başına hafif bir çığlık atan kırmızı kuyruklu bir dalgıç şahini yakalamak için döndüm. Shirk ifadesini değiştirmedi ve kareye bakmaya devam etti.

Çağrılarımıza aldanan bir hindiyi aramak için ormanda yürürken, yine geyik izlerinin oluşturduğu ağlardaki renk patlamalarıyla dikkatim dağıldı. Trillium, minberde vale, alabalık, anemon sokak zambağı, Virginia bluebell, ormanlık phlox, bahar larkspur ve diğer kır çiçekleri, bu küçük ormanlık alanı dolduruyor, saf derinliği şimdilik geyiğin iştahını bastırıyor.

Salt Lake City’den küçük erkek kardeşim Brett Crabell, on yıldan beri ilk kez aile topraklarında sallanıyor, ödüle hayran kaldı. “Bence ormanlar ötücü kuşlar, kır çiçekleri ve yaşlı sert ağaçlar, özellikle de meşe palamudu için küçük cennetlerdir” dedi.

Aslında, çeşitli ormanlarımızdaki diğer ağaçları gölgede bırakan şurada burada devasa siyah ceviz ağaçlarının olması da beni etkiledi. Ceviz ağaçları yavaş büyür ve değerli odun içerir. Ormanlarımız geçmişte zaman zaman kayıt altına alındı, bu yüzden neden kurtarıldıklarını bilmiyorum. Ama saf güçleri dikkate alınması gereken bir şeydi ve kollarımı kısmen şişkin çevrelerine sardım.

Bir göletin yanındaki tarlada, eş arayan büyük bir kaplumbağaya rastladığımızda çok şaşırdık. Birkaç balığın kurtarılmasına katıldım – bunun kurtarılması gerekmiyor – ve onları kabuklarının ortasından başlarının arkasından aldım. Ama bu sefer kızgın bir snapper ağzı dümdüz sırtında atletik bir hamle yaptı ve parmaklarıma neredeyse ciddi zarar verdi. Ders öğrenildi.

Gelecekteki akşam yemeklerinde evimizde güzel anılar yaşatacak genç bir erkek hindiyi alacak kadar uzun süre elimdeki işe odaklandım. Jake’i uzun otların arasında onu pusuya düşürmek için ellerim ve dizlerimin üzerinde süründükten sonra kaçırdım.

Bir sabah, ıssız arka yolları geçtik, eski evlerin ve 1831’de kurulan Grandview Belediye Binası’nın bulunduğu bir tepeciğin yanından geçtik. Birdenbire böyle bir yerleşimin ne anlama geldiğini merak ettim. Daha fazla hikaye olmalı.

oradaydı. Yol, ilk eyalet başkenti olan Vandalia’ya giden kavşaktan geçti. Çok düz bir arazinin ortasındaki bir tepe, ilk yerleşimcilerin genişleyen kırlarının harika manzarasını sunuyordu. Yani Grandview. Abraham Lincoln burada birkaç kez konuştu ve muhtemelen şehre bile gitti.

Ne yazık ki, eskiden Chicago’dan daha kalabalık olan şehir, 1853’te demiryolu birkaç mil öteye inşa edildiğinde reddedildi ve benim gibi insanlar için bir arka plan haline geldi.

Edgar County, Amerika Birleşik Devletleri’nde büyük, büyük raflı geyik arayan avcılar tarafından en çok aranan yerlerden biridir. Ama hindiler sonradan akla gelen bir şey gibi görünüyor.

Yarısı okçular tarafından olan 1.174 geyik ile karşılaştırıldığında, 2021’de tüm ilçede sadece 80 hindi ele geçirildi. Bu teori, bir sabah tamamen kamufle edilmiş bir kıyafetle benzin pompalamak için arabadan indiğimde ve yanımdaki adam ördek avına çıkıp çıkmadığımı sorduğunda eve sevk edildi.

Biz boş zamanlarında bir hayat sürdürürken, bölgenin çiftçileri tarlalarda saatlerce harcadılar, mahsuller etkilenmeden önce mahsul dikmek için ıslak bir kaynağa karşı yarıştılar.

Bütün sabah hindi avladık ve dördümüz öğleden sonraları küçük bir gölde balık avlamak için bir duba teknesine bindik. Onlara gün batımı yolculukları dedik.

Son iki yıldır gölde sadece çipura levrek avlıyoruz. Ancak Hurst’ün hatalarından biri, yemi suyun 10 metre yukarısına saldı. Yem yüzeyin hemen altında yukarı ve aşağı zıplarken bir balık onu yakaladı. Şok olmuştuk -belki balıklar da- çünkü atlama eylemi, gölde yaşadığını bile bilmediğimiz bir balık olan barbunyayı yakalamıştı.

Horst, “Doğanın bize istemediğimiz şeyleri nasıl öğrettiğine dair bir tür metafor” dedi.

O akşam alacakaranlıkta, kıyıya yakın bir yerde yüzen renkli ahşap bir yıldırım antropomorfik gördük. Aniden hareket etti. Biz yaklaştıkça şamandıra suyun altına atıldı ama sonunda onu kesmeyi başardık ve kim bilir ne kadar süre boyunca fazla yükünü suya sürüklemek zorunda kalan zavallı solungaçları serbest bıraktık.

Büyürken, babamın tarlalarda bir yerde bulduğu ok uçları ve baltayla dolu bir ayakkabı kutusu hatırladım. Bir sabah sürülmüş ama ekilmemiş bir tarlada yürürken, bir ok ucunun veya bir kesici aletin büyük bir kısmını buldum, bu da beni bir Chippewa’nın benim kadar uzun zaman önce bu yeri avlamış olup olmadığını merak ettirdi.

O gece Marshall’daki Sam’s Steakhouse’da yemek yedik.

Kardeşim ve ben 11 yıldır ziyaret etmediği bir aile ormanında oturduk ve geyiklerin hayalet gibi görünmesini izledik. Çocukken bir meşe ağacının şimşeklerle yandığını gördüğüm mezarlıkta atalarımızın mezarlarını ziyaret ettik ve birisinin üzerine iki deniz kabuğu bırakması bizi rahatlattı. Bağlayan bağlar.

Reklam Crable, LNP’dir | Lancaster Çevrimiçi Açık Hava Yazarı.