Araştırma, yaşlanma ve kanserde ‘çöp DNA’ dizilemesinin potansiyel rolünü tanımlar.

Washington Eyalet Üniversitesi’ndeki araştırmacılar tarafından yürütülen yeni bir araştırmadan elde edilen bulgular, bulmacanın sadece küçük bir parçasını çözerek bilim adamlarını yaşlanmanın gizemini çözmeye bir adım daha yaklaştırdı. Eczacılık ve Eczacılık Bilimleri Koleji’nde profesör olan Jiyue Zhu liderliğindeki bir araştırma ekibi, yakın zamanda, belirli tiplerde yaşlanmayı önlediği gösterilen telomeraz geninin aktivitesini yönlendirdiği görülen VNTR2-1 olarak bilinen bir DNA bölgesi tespit etti. hücrelerin. Çalışma Proceedings of the National Academy of Sciences (PNAS) dergisinde yayınlandı.

İnsan vücudu öncelikle trilyonlarca canlı hücreden oluşur. Hücreleri yaşlandıkça yaşlanır, bu hücreler sonunda çoğalmayı ve bölünmeyi durdurur. Bilim adamları, genlerin insanlarda hücrelerin nasıl yaşlandığını ve ömrünü etkilediğini uzun zamandır biliyorlardı, ancak bunun tam olarak nasıl çalıştığı belirsizliğini koruyor. Telomeraz geni, telomerlerin üretilmesine yardımcı olan telomeraz enziminin aktivitesini kontrol eder. Normal hücrelerde, hücreler bölünmeden önce DNA’larını her kopyaladıklarında telomerlerin uzunluğu biraz daha kısalır.

Telomerler çok kısaldığında hücreler çoğalamaz ve yaşlanmalarına ve ölmelerine neden olur. Bununla birlikte, üreme hücreleri ve kanser hücreleri de dahil olmak üzere belirli hücre türlerinde telomeraz geninin aktivitesi, DNA kopyalandığında telomerlerin aynı uzunluğa getirilmesini sağlar. Esasen bu, yeni yavrularda yaşlanma saatini yeniden başlatan şeydir, ancak kanser hücrelerinin çoğalmaya ve tümör oluşturmaya devam etmesinin nedeni de budur. Telomeraz geninin nasıl düzenlendiğini ve aktive edildiğini ve neden sadece belirli hücre türlerinde aktif olduğunu bilmek, bir gün insanların nasıl yaşlandığını ve kanserin yayılmasının nasıl durdurulacağını anlamanın anahtarı olabilir. Zhu’nun bir bilim insanı olarak kariyerinin son 20 yılını yalnızca bu geni incelemeye odaklamış olmasının nedeni budur.

Zhou, ekibinin VNTR2-1’in telomeraz gen aktivitesini yönlendirmeye yardımcı olduğuna dair son keşfinin, temsil ettiği DNA dizisi türü nedeniyle özellikle dikkat çekici olduğunu söyledi. Chu, “Genomumuzun yaklaşık yüzde 50’si, bir protein kodlamayan tekrarlayan DNA’dan oluşuyor” dedi. “Bu DNA dizileri, genomumuzdaki ‘çöp DNA’ veya karanlık malzeme olarak kabul edilme eğilimindedir ve bunların incelenmesi zordur. Çalışmamız, bu modüllerden birinin aslında telomeraz geninin aktivitesini arttırmada bir işlevi olduğunu açıklamaktadır.”

Bulguları, hem insan hücre dizisinde hem de farelerde kanser hücrelerinden DNA dizilerinin silinmesinin telomerlerin kısalmasına, hücrelerin yaşlanmasına ve tümörlerin büyümesinin durmasına neden olduğunu bulan bir dizi deneye dayanıyor. Daha sonra, 1988 ve 2008 yılları arasında 100 veya daha fazla yaştaki bir grup insanı izleyen bir çalışma olan Georgia Centennial Study’deki Kafkas ve Afrika kökenli Amerikalı asırlıklardan alınan DNA örneklerinde dizi uzunluğuna ve kontrol katılımcılarına bakan bir çalışma yürüttüler. Dizi uzunluğu, DNA’nın 53 tekrarından – veya kopyalarından – 160 tekrara kadar değişiyordu.

Zhou, “Çok değişkenlik gösteriyor ve çalışmamız aslında telomeraz geninin daha uzun dizilere sahip kişilerde daha aktif olduğunu gösteriyor.” Dedi. Afrikalı Amerikalı katılımcılarda yalnızca çok kısa diziler bulunduğundan, bu gruba yakından baktılar ve kontrol katılımcılarına kıyasla kısa VNTR2-1 dizilimine sahip nispeten az asırlık kişinin olduğunu buldular.

Bununla birlikte Cho, daha kısa bir diziye sahip olmanın, hayatınızın daha kısa olacağı anlamına gelmediğini, çünkü bu, telomeraz geninizin daha az aktif olduğu ve telomer uzunluğunun daha kısa olabileceği ve bunun da kansere yakalanma olasılığınızı azaltabileceği anlamına gelmediğini belirtmekte fayda var. Chu, “Bulgularımız bize VNTR2-1 dizisinin nasıl yaşlandığımız ve nasıl kansere yakalandığımızın genetik çeşitliliğine katkıda bulunduğunu söylüyor.” Dedi.

“Onkogenlerin – veya kanser genlerinin – ve tümör baskılayıcı genlerin kanserin tüm nedenlerinden sorumlu olmadığını biliyoruz. Araştırmamız, resmin bir onkogendeki mutasyondan çok daha karmaşık olduğunu gösteriyor ve bu, araştırmamızı genişletmek için güçlü bir örnek oluşturuyor. Bu sözde hurda DNA’ya daha yakından bakmak için.” Chu, Afrikalı Amerikalıların nesillerdir Amerika Birleşik Devletleri’nde bulundukları için, birçoğunun bu dizinin bir kısmını miras almış olabilecek Kafkas ataları olduğunu kaydetti. Bu nedenle, bir sonraki adım olarak, o ve ekibi, bir Afrika popülasyonunda diziyi inceleyebilmeyi umuyor. (Ani)

(Bu hikaye Devdiscourse personeli tarafından düzenlenmemiştir ve otomatik olarak paylaşılan bir beslemeden oluşturulmuştur.)