Soğuk Türkiye film incelemesi ve özeti (1971)

Bir zamanlar filmlerde yeterince şişman adam olmadığını, özellikle de nefret ve açgözlülükle dolu şeytani şişman adamların olmadığını düşünüyordum. Bugünlerde filmlerdeki pek çok şişman adam komik ve artık gözlerinde buz olan Sidney Greenstreet görünüşlü adamlar yok.

Bu bana, bugünlerde filmlerde şişman adamlar dışında yeterince nefret ve açgözlülüğün bulunmadığını düşündürdü. Filmler çok sıkıcı hale geldi, özellikle komediler. Ve dayanamadığım bir şey varsa o da, insan doğasının temel iyiliğinin eninde sonunda ortaya çıktığı, sıcaklıkla, güneş ışığıyla ve mutlu sonlarla dolu yürek ısıtan komedilerdir.

ikisi birden. İhtiyacımız olan şey, birbirlerinden nefret eden, birbirlerini kıskanan ve en aşağılık insani dürtüleri sergileyen aşağılık, önemsiz insanlarla dolu, aşağılık komediler. W. C. Fields için bu gibi komediler kanonikti ve onun eserlerini şakacı bir komediden çok daha fazlası haline getiren de Groucho Marx’a duyulan temel nefretti. Ancak son zamanlarda komediler Amerika’da zor günler geçirdi. Son iki haftaya kadar.

Ve şimdi şüphecilere ve şikayetçilere onları hayal kırıklığına uğratma korkusu olmadan önerebileceğim iki yeni komedi var: Geçen hafta çıkan Yeni Bir Yaprak ve Norman Lear’ın Soğuk Türkiye’si. Her iki film de doğal olarak insanların küçük amaçlarla, özellikle de açgözlülükle yönlendirildiğini varsayıyor. Yeni Bir Yaprak, abartılı olmasa da sonunda biraz duygusal bir filme dönüşüyor ve Soğuk Türkiye, kötülerin kendi çakmaklarıyla vurulmasıyla bitiyor.

Film, artık herkesin bildiği gibi, Iowa’daki küçük bir kasabanın, tüm vatandaşlarına 30 günlük sigara yasağı taahhüdü imzalatarak 25 milyon dolarlık ödüle hak kazanma girişimini konu alıyor. Bu kulağa hiç de dünyadaki en harika komedi fikri gibi gelmiyor ama Lear bunu dahiyane bir hareketle başarıyor: Komedisini sigarayı bırakmaya çalışan insanlardan değil, bizzat insanların kendisinden alıyor. Yani, karakterlerin gizlice sigara içtiği sahneler yerine, ulusal TV ekipleri şehre inerken bu adamların egolarını sergilediklerini görüyoruz. Doğal olarak Iowa’nın Eagle Rock kasabası bir gecede meşhur oldu.

TV karakterlerinin tümü, dizideki Walter Kronick, David Chitley ve diğerleri üzerinde sıkı çalışmalar yapan Bob ve Ray tarafından canlandırılıyor; bu da (her zaman şüphelendiğim gibi) CBS Evening News’in kendisinin Wally Ballou’nun baş karakterinin bir parodisi olduğunu doğruluyor. Bob ve Ray tarafından sunulmuştur. Başkan Nixon, ilgi odağını paylaşarak Eagle Rock’a doğru ilerlemeye çalışır ve Spiro Agnew gibi birkaç kişi ortaya çıkar.

Kasaba halkı bu filme bayılıyor, özellikle de saçları kıvırcık olarak uyuyan ve Dearborn, Michigan’da zengin bir cemaate taşınmayı hayal eden hırslı bir papazı canlandıran aktör Dick Van Dyke. Lear’ın şaşmaz bir insan gözüyle anlattığı bir dizi kısa sahnede rahip, belediye başkanı, kasaba sarhoşu ve en sevdiği kelime en küçüğü “öküz” olmak üzere sekiz harften oluşan spor ayakkabılı küçük yaşlı bir kadınla tanışıyoruz. kırılganlık. Sigara içmeseniz bile “Soğuk Hindi”yi komik bulacaksınız. Açgözlüsün, değil mi?