Doc Edge Film Festivali’nde kendinize en uygun filmi nasıl seçersiniz?

Belgesel sinema çok geniş bir alan ve bu yıl film programı da oldukça büyük Doktor Edge Festivali Bu, her izleyici için bir şeyler olduğu anlamına gelmeli.

Ancak zor ve canlı hikayelerin dikkatimizi çekmek için yarıştığı çalkantılı bir dünyada yaşıyoruz. Dinleyiciler aynı zamanda düşündürücü bazı materyallere dalmaya da hazırlıklı olmalıdır.

Her film bu kadar geniş ve çeşitli bir programda başarılı olamasa da, bu yılki festivalde pek çok film var.

İşte 2024 serisinden örneklediğim ve keyif aldığım dört özellik.

Büyük duyguları kaldırabiliyorsan: Elveda Tiberius

Aktris Hiam Abbas (Batı’da belki de en çok Patrik Logan Roy’un terk edilmiş karısı rolüyle tanınır.) Halefiyet1948’de İsrail Devleti’nin kurulmasına yol açan Bölünme Savaşı sırasında Celile Gölü kıyısındaki Tiberya’daki evlerinden sürgün edilen Filistinli bir aileden geliyor. O zamana kadar şehir yerli Yahudi ve Filistin nüfusu arasında paylaşılıyordu ancak İngilizler tarafından yönetiliyordu. Savaştan sonra Filistinlilerin çoğu bir daha geri dönmedi.

Bye Bye Tiberias belgeselinden bir sahne.
resim: sağlanan

Elveda Tiberius Abbas’ın kızı Lina Sawalem’in yönettiği film, Abbas’ın oyunculuk kariyeri hayallerinin peşinden gitmek için Avrupa’ya gittiği sırada ailesinden sürgün edildiği yerden dönüş yolculuğunu konu alıyor. Dört kuşaktır ailenin kadınlarının, işgalin yol açtığı maddi kayıp ve duygusal çalkantılarla baş etmeye çalıştıklarını görüyoruz.

Film, aileyle çok zaman geçiriyor, ev filmlerini ve eski fotoğrafları anımsatıyor. Gönül yarası elle tutulur halde ama film birkaç adım geriye çekilip izlediklerimizle ilgili ek bağlam sağladığında daha çok ilgimi çekti.

Ataların ölümüyle birlikte eski Filistin’deki yaşam hikayeleri de solmaya başlar ve onları terk etmemek önemlidir.

Çevre konusunda iyimser olmak istiyorsanız: Ko au te Awa, ko te Awa ko au – Ben nehrim, nehir benim

2017 yılında Whanganui Nehri’ne, Te Ao Māori için taşıdığı önem ve bölgenin ekolojik sağlığındaki kritik rolü nedeniyle Kraliyet tarafından tüzel kişilik statüsü verildi. Bu filmde nehir rehberi Ned Tapa, aralarında Avustralya “mafyasının” yerli temsilcilerinin de bulunduğu uluslararası konuklarla birlikte nehrin aşağısına seyahat ediyor ve kendi nehirlerini korumak için bu örneği nasıl kullanacaklarını merak ediyor.

Ko au te Awa, ko te Awa ko au – Ben nehrim, nehir benim.
resim: sağlanan

Film bir Avrupa yapımı olduğundan bu hikayeye ve tikanga ilkelerine dalmış yerel halk yumurta emmeyi öğrenebilir, ancak ilginizi çeken şey farklı geçmişlere sahip insanlar arasındaki yakınlıktır.

Yeni Zelandalılar, yabancıların bize nasıl baktığını görmeyi çok seviyorlar ve bence yerel izleyiciler, kameralarının odaklandığı şeye, özellikle de beş günlük yolculukları sırasında sabırla yakaladıkları çevredeki nehir ve ormanın seslerine hayran kalacaklar.

Birisinin sınırları zorladığını görmek istiyorsanız: Racing Mister Fahrenheit

Bay Fahrenheit Yarışı Bu, belgesel film yapımında “batık maliyet” teorisinin harika bir örneğidir. Burası çok fazla çekim yaptığınız, çok fazla para harcadığınız ve hikayeniz ortadan kaybolduğunda (bu vakada yarı yoldayken) ne olursa olsun devam etmeniz gerektiğini ve yeni bir hikayenin ortaya çıkmasını umduğunuzu hissedersiniz.

Bunun burada gerçekten gerçekleşmediğini söylediğim için üzgünüm ve bir adamın hız ve ego takıntısını anlatan bir film sonunda başarısız oldu.

Bay Fahrenheit Yarışı.
resim: sağlanan

Bobby Haas, gelecek nesillere son bir iz bırakmaya kararlı, milyarder bir alkolsüz içecek kralı ve motor sporları hayranıydı. Ünlü Bonneville Tuz Düzlükleri’nde karadaki hız rekorunu kırmak için bir motosiklet ve sepet tasarladı ve üretti. Doğal olarak hikâyesinin kahramanı olarak bisiklete binerek tarihe doğru yol alacaktır.

Planlandığı gibi gitmediğini söylemek yetersiz kalır.

Çevrimiçi ortamda olup bitenler hakkında daha fazla bilgi edinmek (ve korkmak) istiyorsanız: Tıklama Tuzağı’nı tıklayın

Sanırım sosyal medyanın doğuşundan bu yana her yıl bu filmin farklı versiyonlarını gördüm, ama hiçbir şey değişmiyor gibi görünüyor – aslında işler daha da kötüye gidiyor – bu yüzden film yapımcıları internete girdiğimizde bize verilen zarar konusunda farkındalığımızı artırmaya çalışıyorlar. ve hala akıllı telefonlara olan bağımlılığımızın üstesinden gelemiyoruz.

Tuzağa tıklayın.
resim: sağlanan

Bu filmin konusu, çevrimiçi reklamcılık ve bunun yalnızca bizi takip etmek ve istemediğimiz ya da ihtiyaç duymadığımız şeyleri satmak için değil, aynı zamanda günümüz toplumundaki en zararlı yanlış bilgi kaynaklarından bazılarını gizemli bir şekilde etkili bir şekilde desteklemek için nasıl kullanıldığıdır. Kapitalizmin toplumu baltalamaya yönelik araçları.

Bu sistemlerin neredeyse herkesi nasıl başarısızlığa uğrattığını düşünmemi sağladı. İşletme sahiplerinin şu eski şakasını hatırlayın: “Reklama her yıl bir milyon dolar harcıyorum ve bunun yarısı boşa gidiyor; hangi yarısı olduğunu bilmiyorum!” Artık bunun %90’ı muhtemelen küresel çapta bazı kötü aktörlerin cebine girecek.

Bu nedenle, çevrimiçi reklamcılık çoğu şirket için işe yaramıyor; daralan pazar payı artık yüksek kaliteli gazeteciliği sürdürmek için yeterli olmayan geleneksel medya kuruluşları için de işe yaramıyor. Bu iki tarafın bir araya gelerek çözüm bulacağını düşünürdünüz.

Film aynı zamanda karmaşık bağlantıların izini sürmek konusunda da harika bir iş çıkarıyor; hükümetlerin düzenleme eksikliğinin ve tüketicilerin ilgisizliğinin hepimiz için ne kadar tehlikeli olduğunu gösteriyor.

Doc Edge Festivali 19 Haziran’da Christchurch’te açılıyor, ardından 3 Temmuz’dan itibaren Auckland ve Wellington’a taşınıyor.