Ön sayfa: Hükümet danışmanlara neden bu kadar çok para harcadı?

Hükümet, önemli politika fikirlerini takip eden danışmanlara milyonlarca dolar harcadı.

Bu, Başbakan Chris Hipkins’in yıllarca hükümetin işleri halletmek için özel sektöre olan bağımlılığını azaltması gerektiğini söylemesine rağmen.

Aslında bu, Ulusal Lider Christopher Luxon’un da Yeni Zelanda’daki danışmanlara yapılan harcama düzeyini eleştirdiği iki partili anlaşma gördüğümüz bir alandır.

New Zealand Herald’ın kıdemli gazetecisi Katie McNamara, Yeni Zelanda’nın danışmanlık sektörüyle ilişkisini araştırıyor ve bize bundan bahsediyor. ilk sayfa danışmanlara yapılan harcamalar artarken, sorunun tek başına herhangi bir hükümetten daha büyük olduğunu podcast.

“2018’den beri, temel hükümet için danışmanlara ve müteahhitlere yapılan harcamalar yüzde 30 civarındaydı” diyor.

“Büyük resim, dış yardım ve tavsiye harcamalarının artması ve aynı zamanda çalışanlar ve kamu görevlileri aracılığıyla bürokrasinin artması.”

Bu harcamaların çoğu, en iyi örnek Üç Su planı olmak üzere, dış destek gerektiren büyük politika fikirlerine yöneliktir.

“Üç Su revizyon programı başlangıç ​​tarihi 2020/2021 mali yılında, bu nedenle geçen yılın sonuna kadar rakamlarımız var ve bu, 56 milyon dolarlık departman harcamasına denk geliyor – 94 milyon dolar – yani yarısından fazlası Three Waters’ın şu ana kadarki bütçesi gitti.”

Bu rakam şaşırtıcı olsa da McNamara, her hükümetin evden iş almak, daha fazla personel işe almak ve danışman kiralamak arasında dengeleyici bir eylemle karşı karşıya olduğunu söylüyor.

“Bir muhabir olarak aradığınız şey, hükümetin yaptıklarını söyledikleriyle gerçekte yaptıkları arasındaki farktır” diyor.

“Natlar iktidardayken, her zaman kamu görevlilerinin sayısını korumak istediklerini söylediler, ancak danışmanlara daha fazla harcama yapmaktan bahsetmek istemedikleri şey.”

İşçi Partisi hükümeti için zorluğun bir kısmı, her zamankinden daha fazla dış yardım gerektiren bir dizi büyük projeyi üstlenmesiydi.

Başbakan olarak göreve başladıktan sonra Chris Hipkins, önemli düzeyde danışman harcaması gerektiren bir dizi yüksek profilli politika belirleyerek konuyu doğrudan ele aldı.

Hükümetin izlediği politikalar ve yasalar dizisine baktı ve oldukça büyük olduğunu söyledi.Çok fazla sözle değil ama temelde, “Çiğnediğimizden daha fazlasını ısırıyoruz” dedi.

RNZ-TVNZ birleşmesi gibi politikaları ortadan kaldırarak, hükümetin danışmanlara harcadığı miktarı da önemli ölçüde azalttı.

Ama bu yeterli mi? Danışmanlara güvenmenin uzun vadeli etkisi nedir? Gelecekteki hükümetler, İşçi Partisi’ne yöneltilen eleştiri düzeyi nedeniyle danışmanlık çalışmalarına güvenme konusunda daha isteksiz mi olacak?

tam bölümü dinle ilk sayfa Bu sorun hakkında daha fazla bilgi edinmek için podcast’i ziyaret edin.