Pahalı içerik, bu orman kuşları için günlük bir atıştırmalıktır.

Bana bir restoran menüsü verdiğinde ilk yaptığım şey yer mantarı olan herhangi bir şey aramak oluyor. Yer mantarı risotto, yer mantarı kızartması, yer mantarı aioli, adını siz koyun. Yalnız olmadığım ortaya çıktı. Bazı Patagonya kuşları, akşam yemeği için ormanı tararken aynı şeyi yapıyor gibi görünüyor.

Elbette, insanlarla birlikte memelilerin de genellikle hindistan cevizi olan umami mantarından hoşlandığına dair kanıtlar zaten var. Hayvanlar, dışkıları doğaya düştüğünde trüf tohumları saçarak makarna eriştelerimizin ömrünü korumaya yardımcı olabilir. Şimdi Florida Üniversitesi’nden araştırmacılar bir çalışma yayınladı Bu, tüylü canlıların lüksten de çekinmediğini gösteriyor.

Ancak Perşembe günü Current Biology dergisinde yayınlanan çalışma, bu gastronomların, chucao tapaculos’un ve siyah boğazlı renk tonlarının, bildiğimiz ve sevdiğimiz kadar keskin olmayan yer mantarı ile beslendiğini söylüyor. Aslında, Eleven Madison Park kilerinin raflarında bulacağınız türden oldukça farklı olan birkaç yer mantarı türü vardır. Bu kuşların aradıklarını ve parlak renkli meyvelere benzeyenleri sevmememiz muhtemeldir.

Kıdemli yazar Matthew E. Florida Üniversitesi Bitki Patolojisi Bölümü’nde yardımcı doçent olan Smith, Patagonya’daki önceki araştırma projelerinden biri sırasında yer mantarlarını bu kuşların en sevdiği yiyecek olarak keşfetti.

“Ormanda çalışıyoruz, toprağı kürekliyor ve yer mantarlarını tırmıklıyoruz ve bu kuşların hala bizi kovaladığını ve toprağı bozduğumuz alanları teftiş ettiğini fark ediyoruz” dedi. mevcut durumda.

“Sonra küçük parçalara ayrılmış yer mantarı bulduk” diye devam etti. Araştırmanın ilk yazarı Marcus Kayava, “Hatta önünde yer mantarı yiyen bir kuş gördü. Bütün bunlar bizi meraklandırdı, Bu kuşlar yer mantarı mı arıyor?” Florida Üniversitesi’nde aynı bölümde araştırmacı olan Caiafa, incelikle beslenen genç bir kuş için özel bir ön sıra koltuğa sahipti.

Caiafa ve Smith, uçan yaratıkları mantar benzeri bir atıştırmalık arayıp tüketirken izledikleri şaşırtıcı deneyimin ardından gizemin derinliklerine inerler. Trüf DNA’sının mevcut olup olmadığını görmek için kuş dışkısını incelediler.

Çalışmanın yazarlarından biri ve Smith’in laboratuvarında eski bir araştırmacı olan Michele Gosino, “DNA temelli diyet analizi heyecan verici çünkü organizmalar arasındaki doğrudan gözlemlenmesi zor olan etkileşimlere dair yeni bilgiler sağlıyor” dedi.

Gosino, “Dışkı örneklemesi hedef türleri olumsuz etkilemediğinden, bu yöntemlerin gelecekte yaygın ve nadir türlerin araştırılması ve korunması için çok değerli olduğunu düşünüyorum.” Dedi.

Analiz üzerine, chucao tapaculo kakasının %42’sinin ve huet-huet kakasının %38’inin kayda değer trüf DNA’sı kanıtı içerdiği ortaya çıktı – kuşlar açıkça renkli toprak masallarını çiğniyordu. Ardından ekip, dışkıdaki mikropların hala canlı olup olmadığını kontrol etmek için bir floresan mikroskop kullandı. o idi. Bu, kuşların dışkı yaptıklarında sporları yayarak memelilerin yer mantarlarının yayılmasını artırmalarına yardımcı olduğu anlamına gelir.

Araştırmacılar ayrıca bu mantarların orman ekosistemlerinde önemli bir rolü olduğunu söylüyorlar: ağaç köklerinin kolonileşmesine yardımcı oluyorlar.

Kayava, “Bu mantarlar, mantarın bitkinin şekerler karşılığında bitkinin besinleri almasına yardımcı olduğu bir ilişki olan miselyumu oluşturur.” Şu andan itibaren ekip, incelenen yer mantarlarının estetik olarak parlak meyvelere neden bu kadar benzediğini deşifre etmeyi amaçlıyor. Bunun, yiyecek seven kuşları daha iyi çeken evrimsel bir adaptasyondan kaynaklandığından şüpheleniyorlar.