%90 Projesi: MIQ Geri Dönüşüyle ​​Mücadele Eden Bazı Yeni Zelandalılar Vazgeçiyor

Yüksek aşılama oranı, Yeni Zelanda sınırlarının yeniden açılmasını sağlayacak ana araçlardan biri. Bu, yönetilen izolasyon odaları için zorlu rekabetten muzdarip yurtdışında yaşayan binlerce kivi için bir can simidi olacak. Salı günü piyasaya sürülen yaklaşık 3.000 oda ile bunlar, sadece eve gitmek isteyen Kivilerin hikayeleri.

Hannah Hayranı (Avustralya)

Birçokları gibi, Sidney Üniversitesi öğrencisi Hannah Phan da MIQ’da bir yer için yarışırken büyük bir belirsizlikle karşı karşıya.

19 yaşındaki çocuk, Auckland’da yaşayan anne babasından ve Otago’da okuyan kız kardeşinden uzakta, hendeğin karşısındaki bilim çalışmalarının ilk yılının sonuna yaklaşıyor.

Aralık ayı başında sınavları ve üniversite ihtisasını sona erdiren Fan, eve gidemezse nerede yaşayacağını bilemez.

“Eve gelmezsem bu yaz nerede yaşayacağımdan gerçekten emin değilim.”

Tam aşılı bir genç için yılın başlarında Yeni Zelanda’ya yapılan iki uçuş, Avustralya’daki dalgalı Covid-19 vakası nedeniyle iptal edildi. Sanal lobi sistemini kullanarak Pazartesi günü MIQ Room’un ilk açılışında yaklaşık 18.000 kişinin arkasındaydı.

Diğerlerinin daha karmaşık durumlarda olduğunun çok iyi farkındaydı ve MIQ arzını artırmanın bir zorunluluk olduğunu hissetti.

“Nerede olduğunu anlıyorum [lobby] Sistem geldi ama 3000 oda yeterli değil bence [the Government] bunu anlar.”

Annesi Susie, hükümetin kızınınkine benzer zor durumlarda öğrencilere anlamlı yardım sağlayabileceğini umuyor.

“Hükümet, bir parmakla, Avustralya’da okuyan çocukları düşünecek, böylece güvenli bir şekilde evlerine dönebilecekler, böylece Noel’de aileleriyle birlikte eve gidebilecekler.”

Louis Ripert – Erkek (Avustralya)

Ribiere-Male, Sidney Üniversitesi’ndeki bir başka Kivi ve MIQ’da yer alamazsa Aralık ayının başlarında ne olacağı konusunda net bir planı yok.

21 yaşındaki hukuk ve uluslararası ilişkiler öğrencisi, iki uçuşun iptal edilmesinden sonra geçen yılın başından bu yana Auckland Wanao’da kimseyi görmedi.

Riper-Male, babasının işi birçok kez kapandığından ve büyükbabası kanserden kurtulduğu için uzaktan izlemenin zor olduğunu söylüyor.

“Evden bu kadar uzakta yaşamanın endişesi ve bir şeyler ters giderse ilk yolculukta geri dönemeyeceğinizi bilmek… Onunla yaşamak çok zor.”

Baskı gelirse kabul eder, üniversite yurdu bittiğinde arkadaşlarına güvenebilir.

Bununla birlikte, yakında aşı olacak genç, Yeni Zelanda’nın bir otelde 14 günlük stresten kaçınmak için aşılı gezginler için azaltılmış veya kendi kendine izolasyon gereklilikleri uygulaması gerektiğini söyledi.

“Bir buçuk yıl önce yaptım ve bir daha asla yapmayacağımı söyledim. [but] Bunu yapacağım çünkü aileyi görebiliyorum.”

Sanjay Banerjee (Endonezya)

Sanjay Banerjee, geçen yılın başlarında Yeni Zelanda’da kovulduğu zaman yurtdışında iş aramaktan başka seçeneği yoktu.

Endonezya’nın Güney Sumatra eyaletindeki uzak bir elektrik santralinde mühendis olarak çalışmak, karısı Ipsita ve 15 yaşındaki kızı Meg’i Auckland’da bırakmak anlamına geliyordu.

Ancak, Aralık ayında sona erecek olan iş ve çalışma vizesi ile durum daha da kötüleşiyor ve gelecekteki oda sürümlerinde bir MIQ yeri ayırmaması durumunda uzatılacağının garantisi yok.

“Noel’de ailenin yanında olmak harika olurdu, o kadar stresli ki eve gidemezsin” diyor.

54 yaşındaki oyuncu, geçen hafta odayı birlikte kurtarmak için saat 2.30’da yataktan kalktı. Yağmuru bekleyen Banerjee, yeterince güçlü bir resepsiyona sahip bir bölgeye seyahat etmek için bir araba rezervasyonu yapmak zorunda kaldı, ancak sıradaki 7.000 kişi tarafından geride bırakıldı.

“Duygusal olmak istemiyorum ama çok moralim bozuluyor ve o zaman 30.000 kişinin 3.000 oda için savaştığını fark ettim.”

Banerjee’nin MIQ arzının yetersizliğinden duyduğu hayal kırıklığı, eve gitmeye çalıştığı aylar boyunca büyüdü ve talebi karşılamak için alternatif çözümlere acilen ihtiyaç olduğunu söylüyor.

Tim Vaughan (Singapur):

Üç çocuk babası olan 34 yaşındaki Tim Vaughan, aylarca uğraştıktan sonra Singapur’dan eve dönmek için can atıyor.

Whānau, teknoloji şirketi Vaughan’ı büyütmek için geçen yılın başlarında Yeni Zelanda’dan taşındı. Ancak Singapur’daki Kovid-19 durumunun kötüleşmesiyle birlikte ortak Kate ve çocuklar bu yıl Mayıs ayında Aotearoa’ya döndüler.

Haziran ayından bu yana Vaughan, bir yeri güvence altına almak için MIQ rezervasyon sistemiyle savaşıyor, ancak boşuna.

“[The boys] Neler olup bittiğini anlıyorlar ama hükümetin babamın ülkeye geri dönmesine neden izin vermediği konusunda gerçekten kafaları karışmış durumda.”

Aylardır yaşadığı belirsizlik, özlediği doğum günleri ve özel günlerle daha da derinleşen duygusal yaralar bırakmıştır.

“3 yaşındaki çocuğumuzu uyutmak için her gece telefonu kuruyoruz ve bu gerçekten çok zor. Onun başardığı küçük kilometre taşları, benim etrafta olmadığım şeyler.”

Vaughan, hükümetin özel sektörle ilişkisinin olmamasını ve önceliğe dayalı bir MIQ rezervasyon sistemi oluşturma konusundaki isteksizliğini büyük başarısızlıklar olarak görüyor.

“Hükümetin işleri yürütme konusundaki bu kör taahhüdü yerine daha fazla yanal düşünmeye ihtiyaç var, çünkü açıkça çalışmıyor.”

Brian Kemp (Brunei)

Brunei’de İngilizce öğretmeni olan Brian Kemp, Ocak ayına kadar MIQ’da bir yer bulamazsa sınır dışı edilebilir.

Son on yıldır Güneydoğu Asya’da tam olarak aşılanan 52 yaşındaki kişi, öncelikle öğretmenlik yaptı.

Temmuz ayında, Kemp ve Kamboçya’dan ortağı, eski Hamilton sakinini iki çocuğu ve dört kardeşiyle yeniden bir araya getirerek Aotearoa’ya yerleşme zamanının geldiğine karar verdi.

Ancak, Aralık ayında sona erecek olan çalışma vizesi ve işi nedeniyle, önümüzdeki oda sürümlerinde başarılı olmazsa Brunei’den sınır dışı edilmekle sonuçlanabilecek zamana karşı bir yarış.

“Açıkçası çok stresli, hayatımı planlayabilmeyi seviyorum” dedi.

Kemp bir oda ayırtamazsa, işverenleri ona Ocak ayında birkaç haftalık bir ek süre verdi. Ancak, Ocak ayı gelir ve herhangi bir ilerleme olmazsa, Kemp, Brunei’de yasadışı olarak kalmamak için başka bir ülkede iş aramak zorunda kalabilir.

Bu, Kemp’in Covid’e ilk yakalanması değil. Geçen yıl Mart ayı başlarında kızının düğünü için Yeni Zelanda’ya yapılacak üç ayrı gezi, virüsün küresel yayılması nedeniyle iptal edildi.

Geri dönen on binlerce kişiyle aylarca rekabet ettikten sonra, eski ekonomi öğretmeni hayal kırıklığına uğradı ve MIQ arzını artırmak için daha fazla çaba gösterilmedi.

“Eğer özel olarak işletilen bir şirket bu hizmeti gerçekten sağlıyorsa… daha fazla tedarik bulacaksınız.”

Kemp, hükümetin, vizeleri önümüzdeki günlerde ve haftalarda sona erecek arkadaşlarını öne sürerek, önceliğe dayalı bir seçim süreci uygulayacağını umuyor.

“Şanslıyım, zamanım var. Bu adamların zamanı yok.”

Marilyn Stephenson (Güney Afrika)

Marilyn Stevenson, 8 yaşındaki oğlunun, 87 yaşındaki akciğer hastalığıyla savaşmanın çok zor olduğunu kanıtlamadan önce, Yeni Zelanda merkezli büyükbabasını net bir şekilde hatırlamasını istiyor.

Johannesburg sakini yaşlı babasını görmek için eve geleli üç yıl oldu ve o dönmeden önce en kötüsünün olacağından korkuyor.

“Bilmem öyle mi [he has] İki ya da altı ay, sadece bilmiyorum.”

50 yaşındaki kişinin acil yardım almasını engelleyen belirsizliktir.

Pazartesi günkü bekleme listesinde 23.167 numarada olan Stevenson’ın hiç şansı yoktu ve şimdi Salı günkü Chamber serbest bırakılması için parmaklarını çaprazladı.

İçinde bulunduğu çıkmaza ek olarak vize sorunları da var. Stevenson 18 ay önce daimi ikamet için başvurdu, ancak hala işleme konuldu – aynı şey geçici bir vize uzatması için de geçerli.

Stephenson, başvurularından biri onaylanmadan Yeni Zelanda’ya giderse Güney Afrika’ya geri dönemeyeceğini söylüyor.

“Korkunç bir durum.”

Ancak Stevenson, MIQ sisteminin başlıca sonuçlarından birinin yerel Yeni Zelandalıların yurtdışındaki kardeşlerine karşı sahip oldukları olumsuz duygular olduğunu söylüyor.

“Bence bu birçok Yeni Zelandalıyı diğer Yeni Zelandalılara karşı çevirdi, bu gerçekten üzücü.”

Hükümetin sistemin sorunlarını kabul etmedeki başarısızlığının, görevdeki birçok kişinin oy geleceğini etkileyeceğine inanıyor.

Mark Smith * (İngiltere)

Londra merkezli işadamı Mark Smith (gerçek adı değil) hükümetin MIQ sorunlarına pek sempati duymuyor.

45 yaşındaki genç, yakın zamanda bir yakınını kaybetmekle uğraşan bir aileye yeniden kavuşmanın heyecanıyla 11 yıl sonra eve gitmek istiyor.

Smith, inşa etmenin yeterince basit olduğunu ve kalıcı olarak geri dönmek isteyenlere tatilcilere göre öncelik verileceği anlamına gelen, öncelik tabanlı MIQ rezervasyon sisteminin güçlü bir savunucusudur.

Smith aşıları tamdır ve ayrıca, aşının daha kısa bir izolasyon süresi verildiği İngiltere’deki MIQ sistemine atıfta bulunarak, hükümetin gezginlerin aşı durumunu dikkate alma konusundaki isteksizliğini de kınıyor.

Smith, rahatsız edici bir şekilde, ailelerine yanlış umut vermekten kaçınmak için MIQ’yu ayırma girişimlerinden vazgeçen arkadaşlara atıfta bulunuyor.

“İnsanlar eve gitme yeteneklerinden bile vazgeçiyorlar, ‘Bu bir seçenek değil’ diyorlar.”

Salı odası lansmanı

28 Eylül’de Ekim, Kasım ve Aralık aylarında yaklaşık 3.000 oda açılacak. Çevrimiçi lobi saat 17:00’de (Yeni Zelanda saati ile) açılacaktır. Oda arayanların, lobi kapanmadan ve kuyruk oluşmadan önce lobiye girmek için bir saati olacak.

MIQ eş başkanı Megan Mayne, geçen hafta özlediği kişilerin duygularını kabul etti.

“Pazartesi günkü yayınları kaçıran binlerce insan olduğunu biliyoruz ve bunun eve gitmek isteyen birçok kişi için zor ve sinir bozucu bir zaman olduğunu anlıyoruz.

“31.000’den fazla kişiden gördüğümüz talep, bize kaç kişinin Yeni Zelanda’ya dönmek istediğini daha iyi anlamamızı sağlıyor.

“İnsanlara yıl sonuna kadar düzenleyecek birkaç bin kuponumuz olduğuna dair güvence vermek istiyorum ve daha fazla kupon vermeye başlayabilmemiz için 2022’nin başlarında havayollarıyla birlikte çalışıyoruz.”

Lobinin şeklini önceki sisteme göre bir gelişme olarak savundu, ancak bunun bir “gümüş kurşun” olmadığını söyledi.

“Bizden daha fazla rezervasyon yapmak isteyen insanımız olduğunda, arz ve talep sorunu çözülmeyecek.

“Maalesef, talebin yüksek olduğu dönemlerde birçok insan bir oda bulma fırsatını kaçıracak.”

Oda düzenlemeleri düzenli olarak yapılmaya devam edecek, ancak serbest bırakılan oda sayısı her seferinde değişecektir.